Zamanlar şimdi Gece,Renkler Mavi

Bir vapurun yeşilinde aşık oldum Gece Mavisi gözlerine Part I

Bölüm 1 .. Geçmişle yüzleş

Güneşin yüzümü aydınlatmasıyla beraber göz kapaklarımı yeni günüme dogru açıyordum. Doğruldum,yatağımda biraz esneyerek nihayet ayaga kalkabilmiştim.Pencereme dogru yürüdüm, camı sonuna kadar açarak sonbaharın gelişini haber veren bu eylül sabahı rüzgarının odama ve ciğerlerime dolmasına izin verdim.Aslında bu kadar donuk bir insan değildim, sadece gecen sene bugün yaşananlar aklıma gelince hala kendimi ürperti içinde buluyordum.

Çünkü liseden beri kendimi keşfetme çabalarım nihayet sonuç vermişti sonunda eşcinsel oldugumu kabul etmiştim.Aslında bunun hep farkındaydım ama ya kabul etmek istemiyordum yadaaileme bunu açıklamaya korkuyordum.Lise 3 de bizim okula yeni gelen o harika insanla tanışmış  olmasaydım belkide hala kendimi yargılıyor olucaktım. Bahar .Gerçekten hayatımın baharı diyebildiğim bir kızdı. Kocaman mavi gozleri,Beyaz teni,adeta güneşle dans eden güzel uzun siyah saçları aklıma geldikçe gözyaşlarımı tutamaz olurdum. Bahar la kısa sürede kayşmış,çok iyi arkadaş olmuştuk.Onun üzerimde ki etkisini hep red etmiştim.

Gizli gizli kıskanmalarım,bizde kaldığı geceler sabaha kadar onun uyumasını izlemek bunlar kendimi keşfetmemde yardımcı olmuştu bana. Ve nihayet lise nin son günü ona açılma fırsatı bulmuştum.Daha doğrusu cesaretimi toplama fırsatı.

Dün gibi hatırlıyordum.Onu okulun alt katındaki tadiratta olan kütüphaneye götürüp sonunda ondan hoşlandığımı,onun yanındayken zamanın nasıl geçtiğini anlamadıgımı, gözlerine baktığımda nasılda hayat doldugumu anlatmıştım.Bana uzun uzun baktıktan sonra  elleriyle yanaklarımı kavrayıp,gözlerimin içine dogru baktı,şimdi suratıma dogru kahkaha atıp beni  doktora götürcegini soylemesını beklıyordum ki kalbimin ritmini değiştiren o konuşmayı yaptı.

-Neden bu kadar zaman kaybettin ? Neden bekledin bu kadar ? Gözünün önündeydim işte neden çekip almadın  beni kollarına .. sonra anlını benim anlıma yasladı.'Bu anı ne kadar bekledim,bilemezsin' dedi.

 Özür dilerim diyebildim ancak çünkü hala yaşananların gerçek olup olmadıgını kavrayamamıştım.

Ama gerçekti,evet Bahar karşımdaydı ve benimdi.Evet benim.Neden daha önce benim oldugunu söylemediğim  için kızıyordu bana.Ona aşık oldugum için değil,bunun bir hastalık oldugunu düşündüğü için değil.

Ellerimle anlını avuçlarım arasına aldım,sıcak ve içten bir öpücük kondurdum.

İşte o gün benim en mutlu günümdü.Acaba bir daha mutlu olabilecekmiydim bilmiyordum.

Bölüm 2 : İlk Tutku

Henüz 17 yaşındaydım o zaman.Yaz tatilini beraber geçirmiştik.Onu bizim yazlıkta kalmaya ikna etmiştim. Ailemde onun ailesini ikna etmişti.Tüm yaz boyunca sadece sarılıp uyumuştuk.Oysa ben onun dudaklarını tenimde  hissetmeyi o kadar istememe ragmen biraz daha zaman tanımamız gerektiğini düşünmüştü Bahar. Eger bu duygular gerçek değilse ileride pişman olacagımız şeyler yapmak istemiyordu,yada bana bunları yaşatmak istemiyordu.Bende onu kırmıyordum.Nasıl kırabilirdim ki o benim  dünyamdı.. Tatilimizin son 3 gününe girmiştik,bana bir süprizinin oldugunu soyleyıp sahile götürmüştü o akşam.

Gözlerimi açtıgımda ınanamadım. Mumlarla cevrılı bir ortü ve baş ucumuzda yanan kücük bir ateş vardı.

Ona sarıldım ve tşk ettim daha sonra oraya uzandık.Uzun uzun gelecek planlardan bahsettik.Sonra dogruldu, bende beraberinde doğruldum,Ne oldugunu sordum bana baktı ve gülümsedi.

'İlk öpüşmemizin özel olmasını istedim' 

Donup kalmıştım,ilk öpüşmemiz.. Üstelik haber bile vermemişti bana.Hazırlıklı bile değildim.