SWEET DREAMS // MICHAEL CLIFFORD

14. Ze zijn er!

Luna's p.o.v

Het kan me niet schelen wat Finn zegt. Hij heeft zich de hele week als een zak gedragen. Echt, Ik zou hem kunnen wurgen. Hij vroeg of ik vandaag wilde afspreken om te praten erover. Nee dat wil ik niet. Ik wil Ash, Cal, Luke en Mikey van het vliegveld halen met Celien. En kijk ons hier staan. Wat gaat Finn eraan doen. Niets. We staan al even te wachten tot ik een paar jongens zie met kappen. Onder een kap komt een sprietje rood haar. Ik moet lachen en Celien draai zich om. Blijkbaar hebben ze hun fans niet gezegd waar ze heen gingen, want ik zie geen enkele fan staan. Nou ja, behalve ons. Celien vliegt om Luke's nek. Ik hoor ze zachtjes fluisteren tegen elkaar. Hahaha en dan ontkent ze dat ze smoor op hem is. 

Mikey komt dichterbij. Ik glimlach naar hem. Oké, ik ben stom aan het doen. Spring gewoon in z'n armen dan is iedereen blij. Ik kan het niet meer. Ik spring in z'n armen. "Hé daar." fluistert hij in m'n oor. "Lang geleden." Ik begraaf mijn gezicht in z'n pull. Z'n geur, die heb ik zo hard gemist. En z'n haar en alles eigenlijk. Ik kan echt niet meer ontkennen dat ik gevoelens voor hem  heb. Ik ben niet verliefd, maar gevoelens. "Ik heb je gemist." fluister ik terug. "Hé en wij?" hoor ik Calum gespeeld verontwaardigt roepen. Ik wel me losmaken uit Mikey grip, maar hij houdt me stevig vast. Uiteindelijk laat hij me los en met een gigantische lach op m'n gezicht loop ik naar Ash en Cal. "Heeeeee je bent me toch niet vergeten." zegt hij speels. "Ik zou niet durven Cal." Ashton geeft me een broederlijke knuffel. Ik loop naar Luke en zeg ook hem hallo. "Tijd om naar het hotel te gaan zeker." Ash leidt ons naar buiten waar een taxi staat te wachten.

De jongens zijn nu al een week hier. Celien en ik gaan gewoon naar school, maar na school gaan we altijd naar hun hotel. We zijn echt close geworden in die week. Als echte vrienden. Luke en Celien zitten meestal samen op bed te praten. Cal is echt mijn maatje geworden. We laten iedereen lachen met onze idiote stunts. Gisteren gebben we bijvoorbeeld alle schilderijen in het hotel proberen te verhangen. Ashton is als een grote broer. Hij is bezorgd om ons. Ik praat altijd met hem over Finn. Hij zoekt de laatste tijd alleen maar ruzie en ik begin het echt zat te worden. En Mikey...Jah. We praten veel en doen veel samen. We kijken films en eten pizza en hij helpt me met mijn huiswerk wat betekent dat hij me vooral afleidt. Hij is een schat. Als ik Finn niet had...

Vrijdagavond. Ik hou van vrijdagavonden. Behalve van deze. Het is al zes uur en ik wacht op Finn. Hij zei dat hij me wilde spreken na school. "Hey." zegt hij wanneer hij de school uitkomt. Ik geef hem een flauwe glimlach "Hey." zeg ik "Je wilde praten." Hij pakt mijn hand en leidt me naar een bank. Wanneer we zitten begint hij te praten. "Luna...Wat hebben we. Ik bedoel, ik hou van je en zo hé, maar we maken constant ruzie om de kleinste dingen en ik weet niet of ik zo verder kan in een relatie." Ik trek mijn ogen open. Hij is degene die ruzie begint te maken om de kleiste dingen. "Finn...Ik...Wat wil je hiermee zeggen." Hij kijkt me met zijn blauwe kijkers aan. "Ik weet het niet. Misschien zou je gewoon kunnen stoppen met achter alle kleine dingen een ruzie te zoeken." En dat mensen, is het moment waarop ik ontplof. "Wat!" schreeuw ik uit."Jij bent degene die altijd ruzie zoekt. Jij bent echt een afschuwelijk mens. Hoe kun je. Ik dacht dat we iets hadden, maar blijkbaar ben ik weer een ander stuk speelgoed die je gebruikt en daarna weer wegsmijt." En nu is hij kwaad. "Dat moet jij nodig zeggen. Ik bel je al de hele week en je neemt nooit op. Iedere avond ga je ergens naartoe en het is niet je huis, want ik heb je huis bezocht en je mama zei dat je op een hotel zat. De hele week. Wat deed je daar Luna, zeg het me." En dan op dat moment, hij had het niet beter kunnen timen, komt Michael. "Hé Luna, daar ben je. Ik heb je overal gezocht. Je hebt tegen niemand gezegd waar je was. Zelfs Celien wist niet waar je was." Verschrikt kijk ik hem aan. Nee, niet nu. "Oh dus daar zat je heel de week iedere avond! Bij een ander. Niet te geloven en dan praat jij over gebruikt worden." Michael kijkt me verbaasd aan. "Waarom schreeuwt hij naar je?" En dan dringt het tot hem door."Is dit je vriendje? Oh hebben jullie ruzie." Ik kijk van Finn naar Michael. Ik ga dood.

"Kom Luna, laten we gaan, dan kun je er over nadenken." Finn kijkt me met een woedende blik aan. "Als je met hem meegaat is het over. Dan beteken je niets meer voor me." Ik wil net zeggen tegen Michael dat ik dat uit wil praten, als Finn nog iets zegt. Het is waarschijnlijk niet de bedoeling dat ik het hoor, maar ik hoor het. "Ik vindt wel een ander." En dat is de druppel. Ik draai me om naar Michael. "Kom, we gaan." Ik pak zijn hand en loop weg van Finn. Niet te geloven dat ik voor zo iemand gevallen ben.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Haha dat ging goed en de drama is nog maar begonnen. Lots of love <3 Luna