5

71 8 0
                                    

Bir yıl sonra

Jack

Anna'nın odasına girdim. Bebekleriyle oynuyordu. Hâlâ Kara'nın Elsa'ya yaptıklarından sonra üzgündüm. Ama Anna beni anlıyordu. Ona Elsa'nın kafasını çarptığını ve sonra beni unuttuğunu, bu yüzden beni göremediğini söyledim. O da benimle daha çok vakit geçirmeye başladı. Yanına gittim. Saçını iki örgü yapmıştı. Artık 9 yaşındaydı."Baba!" diye üstüme atladı."Hey! Aşağıya inip kahvaltı yapmak ister misin?" dedim."Annem aşağıda..." dedi."Elsa'yla." diye bitirdi. Gülümsemem soldu."O zaman biraz oyun oynamaya ne dersin?" dedim üzülmemeye çalışarak. Ama üzüntümü anladığı gözlerinden belli oluyordu."Ben iyiyim." dedim ona."Emin misin?" dedi. Başımı evet anlamında salladım. Sonra oynamak için birşeyler düşünmeye başladık.

Elsa

"Anne? Acaba James'ı tekrar göreceğiz?" dedim. Gittiğinden beri aklımdaydı. Biliyorum aradan bir yıl geçti ama...unutamıyorum. Tuhaf birşey değil mi?"Ben odama çıkıyorum." dedim ve odama gittim. Oyuncak ayımı aldım. Bazen onunla konuşurdum. Canlı olmadığını bilsem bile. Bunu annem bile bilmiyordu. Biraz canım sıkıldı."Keşke Anna'yı görebilseydim." dedim. İşin garip tarafı, o hep kendi kendine konuşuyor. Ve sürekli baba diyor. Acaba neden? Belki o da oyuncak ayısıyla falan konuşuyordur. Kim bilir?

Frost KızlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin