Started With a Dare [EDITING]

Chapter 15

Chapter 15

"Let's go," yaya ni Declan, agad na rin akong nag iwas ng tingin kay Danilo Saliego, ang daddy niya.

Wala sa sariling hinawakan ko ang kamay niya. Parang gulat na napatingin naman sya sakin. Ngumiti ako ng peke.

"A-ano.." Nahihirapang sabi ko, nag hahanap ng puwedeng sabihin at ng walang makapa ay bibitawan ko na lang dapat ang kamay niya pero humigpit ang hawak niya sa kamay ko.

"Calm down," he smiled. Parang nawala naman ang kabang nararamdaman ko dahil ngiting iyon. Nag lakad na kami papunta sa direksyon ng Daddy niya at ng makarating kami roon ay pinag usod ako ni Declan ng upuan.

"Good morning, Dad," bati ni Declan sa Daddy niya.

"G-good morning po," magalang na bati ko at bahagyang yumuko pa.

"Good morning din ang aga niyo, haha sige take a sit." umupo ako sa upuan sa harap ng daddy niya at nasa tabi ko naman si Declan.

"Manang!" Tawag ng daddy niya agad namang may dumating na medyo may edad na na babae.

"Mag dala ng mga pagkain dito." Utos ni Danilo Saldiego.

"Inaayos na namin ang mga pagkain, aayusin ko lang muna ang mga juice." Sagot ni manang.

"Sige, manang salamat." Seryosong sabi ni Danilo Saldiego, tumango naman si manang bago napatingin sa gawi ni Declan.

"Declan, mabuti at umuwi ka." Si manang at napatingin sa akin, nahihiyang ngumiti ako at tumango bilang bati dahil sa hiya hindi ako makapag salita.

"Yes manang," nilingon ako ni Declan at inakbayan. Siguro ay napansin niya rin ang tingin sa akin ni manang. "My soon to ve wife po," Declan said proudly. Halos malaglag naman ang panga ko at gusto ko na lang lamunin ng lupa dahil sa sinabi niya! Kailangan ba iyon?!

Nasa harap pa kami ng tatay niya! Nakakahiya talaga!

"Gago'n ba? Nakpaka gandang bata naman, magandang umaga jiha." Nakangiting bati sa akin ni manang.

"M-magandang umaga din po." I smiled back.

"Siya sige na at mag luluto pa ako. Diyan muna kayo." Ani manang bago pumasok ma ulit sa bahay.

"Oh pano kailan kasal?" Nanlaki ang mata ko at halos masamid ako sa sariling laway ng biglang mag salita si Danilo Saldiego.

Kasal agad ang pag uusapan, Seryoso ba? Eh hindi pa nga ako napapakilala ng maayos ni Declan aa kaniya eh.

"Dad, she's Neveah Klare my fiancé." Tumingin ako kay Declan at gusto kong hampasin ang pag mumukha niya dahil sa sobrang pag ngisi. Bwisit.

"Yeah, I know she's your fiance, tinatanong ko kung kaila kasal?" Tumingin pa sa akin si Danilo Saldiego pero wala akong naisagot doon dahil sa gulag

"Hindi pa kami nakakapag desisyon." nag kibit balikat si Declan.

"So, Neveah Klare?" Muli akong tumingin kay Danilo Saldiego ng banggitin niya ang pamgalan ko. Tumango ako at bahagyang ngumiti.

"Leighrah po." Dadag ko at ngumiti, nakita ko siyang sandaling natigilan pero agad ding nakabawi at ngumiti pabalik sa akin.

"Hhm, how old are you? Hija?"

"Eighteen po, Sir." Mabilis kong sagot.

"Oh, come on don't call me sir, call me tito or dad? Mamili ka." Biro niya at tumawa. I just fake a laugh.

Feeling ko pinag papawisan ako.

"Anyway, eighteen? Pwedeng pwede na talaga kayong mag pakasal." humalakhak ulit si Danilo Saldiego at sa puntong ito alam ko na kung kanino mag mana si Declan.