Gece sıcak bir duş alıp geriye yatmıştım, gizlinin mesajlarına bakmıyordum çünkü ciddi anlamda kafam allak bullaktı.
Onun kim olduğunu düşünerek bulamazdım, çevremde o kadar ihtimal yoktu, en önemlisi buna ayıracak zamanım.
Anne ve babamın boşanma davası için bağırış seslerini duyduğumda aşağıya, mutfak kapısının önüne geldim.
Kafamı eğip sessizce onları dinlerken beni fark etmemişlerdi. Babam kendini kaybetmiş bir şekilde annemin üzerine yürüyüp bağırıyordu, haklıydı ne diyebilirdim ki? Herkesin annesi gibi beni düşünen bir annem yoktu, babam buna kızıyordu.
Beni sevmiyor, ilgi göstermiyordu. Annem zaten babamla isteyerek evlenmemişti, beni de sevmediği adamdan doğurduğu bir pislik gibi görmesi bu yüzdendi.
Babam onu boşamıyorsa benim içindi, fakat artık son raddeye geldiğini biliyordum. Susacaktım, sadece akışına bırakacak ve mutlu olmaya çalışacaktım.
"Yeter, bıktım sorumsuzluklarından! Şimdi kes o sesini ve haftaya olan duruşma için kendine bir avukat tut. Yıldız için sana katlanmaktan bıktım usandım, kızımı da alacağım; ve sen umurumda bile olmayacaksın."
Annem üzülmüş gibi durmuyordu, ya da çok iyi rol yapıyordu. Babam en sonunda beni fark ettiğinde yanıma gelip saçlarıma küçük bir öpücük kondurdu, "Üzülme bir tanem, çok mutlu olacağız."
Ve sahte bir gülücük bahşettim babama...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuzey Yıldızım ||Texting||
Historia CortaBilinmeyen Numara: Pardon! Görünmez miyim? Yıldız: Neden böyle bir soru sordun? Bilinmeyen Numara: Beni görmüyorsun da ondan! Başlayış Tarihi: 26.06.2019 Bitiş Tarihi: -