Kitabı elimden bırakmamla telefonu almam bi oldu. Mithati aramaya başladım bi yandan açması için dua ediyorum bi yandan içim sökülecek gibi ağlıyordum. Çaldı çaldı çaldı... Ve ağlamaklı bi ses açtı telefonu.
-Alo ?
Sesini duymamla hersey alt üst olmuştu elimden gelse sesine sarılırdım. Hıçkırmakdan konuşamıyordum en sonunda gitme diyebildim.
- Gitme mithat. Nolur gitme bi başıma bırakma beni
- Üzerim ben seni kübram çok üzerim hemde.
- Olsun üz ben seninle onada razıyım yeterki yanımda dur.
- Aşağı inip 2 sokak ötedeki parka gelebilirmisin ?
- Çıkıyorum hemen.
Hala ağlıyordum çünkü kalacağına dair bişey demedi ? Belkide son bi kez görmek istedi ? Ama göndermeyecektim. Onun beni üzmesinede raziyim ben nolursa olsun bırakmiyacaktim. çıktım evden parka gidiyordum ben defteri okurken havada kararmisti ve benim bi günüm daha mithatsız geçmişti. Parka yaklaştıkça heyecandan elim ayagima dolaniyo yurumeyi unutuyo gibi oluyodum. Mithati göreceğim için içimde kocaman bi sevinç vardi ama gidecek korkusu tüm benliğimde hakimdi. Hem kalacak olsa tamam gitmiyorum demezmiydi ?
Parka geldikten sonra gördüklerim ve duyduklarimla ağlamam dahada şiddetlenmisti. Sonra bi göz kararmasiyla vücudumun beni taşıyamaması bi olmuştu..
Kısa bi bölüm oldu biliyorum ama yarın telefi edeceğim ! Sizleri seviyorum :) iyi okumalar ciğerparelerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANAL AŞK.
Teen FictionHerkesin facede instagramda tumblrda dikkatini çeken biri olmuştur. Sanal da aşk olmaz demeyin ! Kalp birbirini sevdikten sonra her yerde aşk olur. Huzur mutluluk sizinle olsun !! iyi okumalarr :D
