ŞEYTAN ♠Los Gemelos Serisi♠

5. ♠"Öpüyormuş...!"♠

♠

♥

♣

♦

   ♠"Öpüyormuş...!"♠

Uçuşan karanlık perdelerin arkasında rüzgar savurdukça irislere göz kırpan  tehlikeli bilinmezlik... gitmek için atan yürekler ve kalmak için verilen bedeller. Eskiden yeni yeni uçanları tek tek avladılar ve bir kafese sokup kanatlarını kopardılar. 

Başka seçenek yoktu , kanatı koparılan bir melek artık sadece şeytan olabilirdi...

Mürekkebin kan olduğu bu hikayede okuduklarınız ne kadar masum olsada yazılar hep kandı...

Ve ne yazık ki hikaye daha bitmemişti, hatta yeni başlıyordu. Bize daha çok mürekkep gerekdi... 

Arkadan bana sarılan adam önden çapraz olarak birleştirdiği kollarıma kollarını dahada dolayıp hareketlerimi en aza indirgedi. Boyun boşluğumdaki dudakları her nefes alıp vermeme tenime çarpıyordu. Hele ısırdığı yerlerdeki o garip sızlama aklımı bir türlü toplamama izin vermiyordu , kafamı tek hamlesiyle allak bullak etmişti... derin bir soluk daha alıp kollarımı onunkilerden kurtarmaya çalıştım ama bu imkansızdı , o fazla güçlüydü kaldı ki ben dün ikindinden beri ağzıma tek lokma atmamıştım ve üstüne yediğim dayaklarda vücudumu baya yormuştu. Ona karşı boşa çabalalıyordum , yinede pes etmek benim fıtratıma pek uymadığı için savaşmayıda bırakmıyordum. Kaybedeceğimi bilsem bile savaşmayı bırakamazdım , en azından yapabileceğimi yapar öyle geçerdim köşeme. O bana 'dişiliğini kullan'mı demişti.

"Boşa beni kıskacına aldın safir şeytan çünkü ben o dediğin şeyi nasıl kullanacağımı bilmiyorum" dedim yalan söylemiştim. Dün duman'ın peçesini alırken onu öpeceğim diye kandırıp amacıma çokta güzel ulaşmıştım. Tabi yalan söylediğimi şeytan da biliyordu. Zeki pislik.

"Duman üzerinde sanırım dişiliğini kendince kullanmıştın" o kadar kelime arasında sadece alaycı bir tonda çıkan kendince kelimesi dikkatimi çekmişti. Ne demek kendince bence Duman'ı çok güzel ağıma düşürmüştüm.

"Kendince derken" sesim isteyerek iğneleyici çıkmıştı.

"Sen basit numaranın dişiliğini kullanmak olduğunumu sanıyorsun"
Benimle alay eden çocuğa sinirlenip ayağımı kaldırıp sertçe onun ayağına bastım ama hamlemden zerre etkilenmeyen şeytan kafasını boynumdan çekip çenesini kafımın üstüne yasladı. Ahh hadi ama bana bu kadar yakın olmak zorundamısın.

"Dişiliğimi canım istese çok güzel kullanırım ama siz erkekleri kandırırken bile dokunmak kendime hakaret gibi olduğu için fazla kullanmıyorum" dedim bilmişçe ama gerçek şu ki ben vücut hatlarımı kullanarak bir erkeği nasıl kandıracağımı pek bilmiyordum. 

"Onuda öğreneceksin kızıl melek" diyen şeytan çenesini kafamdan çekip sonunda beni bırakmıştı. Özgürlüğüme kavuşur kavuşmaz ilk işim şeytan'dan uzaklaşıp acıyan kollarımı sıvazlamaktı. Sanırım bir haftaya bu evden sakat olarak çıkacaktım.

Dinlenmeme izin vermeyen şeytan bu seferde fazla güçsüz olduğumu söyleyip salondaki tüm spor aletlerinde bana ter döktürmüştü. Açlığa öyle yada böyle dayanırdım ama susuzluk çok zordu Allah aç susuzlara yardım etsin. Acıkmadan aç insanları hatırlayacağımız yok...  karşımda şişesinden su içen şeytan'a göz derip kaldırmaya çalıştığım ağırlıkları dahada yukarı çekiştirdim ama çok zordu pilim bitmişti nerdeyse. Kaldıramadığım ağırlıklardan vazgeçip yorgunlukla kendimi ahşap zemine attım. Dudaklarım susuzluktan kurumuş ve çatlamıştı ve midemdende hiç hoş sesler gelmiyordu. Sanki onu aç bıraktığım için midem bana çemkiriyordu. Kendi düşüncelerime gülüp ayağa kalktım , gözlerim ani kakmamdan dolay kararsada tekrar eski görüşünü kazanıp dengemi bulmamı sağladı.