Brothers|Taekook

6

- Taehyung, dlaczego nie chcesz się  zakumplować?

- Hah.. Pewnie jak mnie lepiej poznasz, będziesz zrażony do mnie jak Jimin..

- Kim jest Jimin?

- To taki niski, różowo-włosy chłopak.
Mój najlepszy przyjaciel.. W sumie,
to byly były najlepszy przyjaciel.

- Co się takiego stało?

- Nie ufam Ci w prawie żadnym stopniu, więc ci nie powiem.

- Hyung..

Nie zdążył już nic powiedzieć, odszedłem.
Ja.. Tęsknię za Chim Chimem..
Hah.. Pamiętam druga klasę podstawówki, w której to zalaliśmy szkołę.
Wyciągnąłem potajemnie telefon,
i przeglądałem nasze zdjęcia.
Ohh.. Jak ja za nim tęsknie..
  Normalnie, pogodzilibyśmy się praktycznie od razu, ale teraz to było coś poważniejszego niż zgubienie ulubionego długopisu.

Nagle poczułem szturchanie w bok.
Odwróciłem się, i zobaczyłem Jimina.
Zdziwił mnie fakt, że teraz nie siedzi se z jakimś gorszym dupkiem ode mnie, tylko usiadł koło mnie.

- Co chcesz?

- Pogadać

- O czym?

- Chcę, żebyś mi powiedział to, co chciałeś pod naszym drzewem.
Przepraszam, że tak zareagowałem.
Byłem sfrustrowany. Bo.. Bo, pocałowałeś się z Oppa.

- Rozumiem, ale dlaczego chcesz mnie wysłuchać, hm..?

- Hoseok mi przetłumaczył do tego mego pustego łba, że najpierw trzeba posłuchać innych, potem podejmować decyzje.

- Wiesz..

Nie chciałem mu się teraz tłumaczyć.
Byłem naprawdę nie chętny do rozmowy z nim.
Nie chciałem, się z tym zmierzać teraz, i to jeszcze w tak nie sprzyjających warunkach do rozmowy, jakimi są lekcje.
Od cierpieniela uratował mnie ten wspaniały dzwonek.
Teraz miałem wymówkę żeby z nim nie gadać.
Mianowicie, moją wymówka było to, że spieszyło mi się, bo Jungkook czekał.

- No?

- Sorry, spieszy mi się. Jutro ci na spokojnie wszystko wytłumaczę pod drzewem.

- Ahh.. Dobra, do jutra pabo

(ಥ ͜ʖಥ)(ಥ ͜ʖಥ)(ಥ ͜ʖಥ)(ಥ ͜ʖಥ)

Heyyy

Ten rozdział jest krótki, ale za to następny będzie dłuższy.
Będzie miał przynajmniej 1200 słów.

I ogólnie, ta książka zaczyna mi się nie podobać ( ͡° ʖ̯ ͡°)

Papaa