14

2.4K 154 43
                                    

Bir gün eve geldiğimde babamı arka bahçede buldum. Yanına gittim ve ne yaptığuna baktım.

"Ne zaman geldin Adrien?"

"Şimdi geldim baba. Ne yapıyorsun?"

"Annenin... Annenin düzenlediği bahçeyi değiştiriyorum."

"N.ne!? HAYIR!"

"Baktıkça daha kötü olduğumu fark etmiyor musun? Elimdeki şansı kullanamadım zaten."

Son cümleyi kısıkmsöylese de duydum. Hiçbir şeyi bilmediğini sanıyor ama... Gerçekler başka.

"Bu bir sebep değil!"

Elindeki küreği aldımmve yere fırlattım.

"Annemin emanetine böyle mi sahip çıkacaktın baba? Hatıralarını silerek m-"

Başımın sola dönmesi ile sözüm yarım kaldı. B.ba.babam b.bana tokat a.at.atmıştı.

"Adrien... B.be.ben ço.çok üzgünüm."

"Değilsin..."

Koşmaya başladım.

"Oğlum! Adrien özür dilerim!"

Duymamazlıktanngeldim ve hızla koşmaya devam ettim.

#Marinette#

Tikki'yi her gün unutmamak için nehre gidiyordum okul çıkışı. Dönüşte Adrien'ı gördüm. Yolun kenarındaki ağaçların altındaki bankta oturmuştu. Başı önüne eğikti. Ne olduğunu merak ederek yanına yaklaştım. Ve...

Ağlama sesleri duydum.

Kalbim sıkıltı bir anda. Hızla elimi üstüne götürdüm. Birkaç adım geri gittim. Ama dayanamadım. Kala kaldım öylece.

"Adrien?"

Ağzımdan bir anda çıkmıştı. Hızla başını kaldırdı ve bana çevirdi. Gözleri kızarmıştı ve sulu suluydu. Gözyaşları akmaya devam ediyordu. Yavaşça ona yaklaştım. Ayağa kalkmış beni bekliyordu. Hâlâ yakışıklıydı. Yanına iyice yaklaştım ve beynimi dinlemeden sadece kalbime odaklamdım. Baş parmağım ile göz yaşlarını sildim.

"Mari...Sen misin?"

Hiç konuşmadım. Sadece başımı salladım. Bir anda bana sıkı sıkı sarıldı. Ağlaması şiddetlenmişti.

Aklıma Kedi'ye sarıldığım an geldi. Gözlerim doluyordu. Onun bana Yaptığı gibi Adrien'ın saçlarını okşamaya başladım.

"Ben...*hıçkırık*tamamen yalnız kaldım. Babam tuhaf davranıyor. Bu.bu gün i.ilk defa bana... bana t.to.tokat attı. A.an.annem *hıçkırık* çoktan gitti ve sen... sende yoktun."

"Ben...Burdayım. Adrien annen de burda tam yanında,kalbinde. Baban ise zor zamanlar geçiriyor olmalı... Bir keresinde biri bana
'Gülümse. Her şey muhteşem olacak.' demişti. Ben inanıyorum ki o günlere az kaldı. Send-"

"Seni özledim... Benimle utangaç konuşmanı, kekelemeni, kızarışlarını, gülümsemeni. Seni özledim Mari!"

Kalbimin hızı %5000 hızla atarken ellerim şaşkınlıkla iki yanıma düştü. Adrien başını kaldırdı ve beni omzumdan tutup yüzüne bakmamı sağladı. Gözlerimiz kenetliyken birbirine söze girdim.

"Bi.bir.biden neden böyle söylüyorsun?"

Burukça gülğmsedi. Sevimlice...

"Beni ve Kagami'yi gördün. Ama... sana yemin ederim ondan hiç ama hiç hoşlanmıyorum. Sadece arkadaşım. Ama..."

"Bu yüzden mi benden yardım iatedin?"

Hızla onun kolundan kurtuldum.

"Mari... Lütfen beni dinle."

"Ondan hiç hoşlanmadın madem... o zaman neden benden yardım istedin? Kalbimi kaç parçaya ayırdığından haberin var mı!?"

Sesimi yükseltmiştim. Ve ağlıyordum.

"Biliyorum. Üzgünüm. Çok üzgünüm... Ama Mari... Seni özledim. Sana ihtiyacım var. Seni seviyorum! Seni iatiyorum."

"N.ne?"

Bir anda dudaklarımda hissettiğim hafif sokunuş ile gözlerimi sonuna kadar açtım. Hiç karşılık vermesen Adrien benden ayrıldı.

"Seni seviyorum. Senden hoşlanıyorum. Hemde çok. Çok falza..."

Bu sefer beni belimden tuttu ve kendine sabitledi. Tekrardan dudaklarıma yöneldiğinde gözlerim kendiliğinden kapandı. Yavaşça onu T-shirt'ünün kenarlarından tuttum.

Beni öpüyordu. Hiç ayırmıyordu. Nefes alıyor, almama izin veriyor ve sonra tekrar öpüyordu. Bir yandan beni daha çok kendine çekiyor ve diğer eliyle saçlarımdan başımı tutuyordu.

Kendime hakim olup başımı öne eğdim. Alnını alnıma yasladı ve kollarını belime doladı.

"En çok ihtiyacım Olduğu zaman beni yalnız mı bırakacaksın? Yıldızlarsan,aydan ve güneşten... Gökyüzümden..."

"Hayır...Hayır asla... Seni hiç yalnız bırakmayacağım. Sana... Söz veriyorum."

Başımı kaldırdığımda yine ağladığını gördüm. Gözyaşlarını sildim ve elimi yavaşça yanağına koydum ve okşamaya başladım.

"Acıyor mu?"

"Artık acımıyor."

Burukça gülümsedik birbirimize ve sonra sıkıca sarıldık. Birkaç yıl önce böyle olacağımızı bilseydim sanırım...Bilmiyorum. Ama şu an halimden oldukça memnunum.

İkimizde memnunuz...

RüyamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin