Kolej Hayatı

KH 1

Multie de mirayın giydikleri.

Yine o lanet alarmın sesi ile uyanmak yerine köpeğim miminin beni yalaması ile uyandım. Annem ve babam yok. Annem ne yazık ki beni doğururken ölmüş. Babamda bundan dolayı beni suçluyor bu yüzden ben de ayrı bir evde kalıyorum. Maddi durumumuz çok iyi yani çok zenginiz. Babam beni pek sevmiyor olsada bana günlük çok miktarda para veriyor. Neyse artık güne başlama vakti. Bu eve yeni taşındım. Ve yerleştirmeyi anca yapabildim. Pek arkadaşım yok bu yüzden tek yaşayacağım. Uff ufff okula geç kalacağım. Kahvaltı yapmadan hemen arabama bindim ve yeni okulumun yolunu tuttum. Yeni okulum bir kolej, ZORLU koleji. Evet birçok okulum oldu ama nedense kendimi tuhaf hissediyorum. Galiba ilk gün sendromu. Okulun bahçesine  girdim. Bütün gözler benim üzerimdeydi demeyeceğim çünkü değildi, bırak gözlerin benim üzerimde olmasını ortalıkta bir öğrenci dahi yoktu. Okul binasına girip nöbetçi öğrenciye müdürün odasını sordum. Kapının önüne geldiğimde kapıyı tıklayıp içeri girdim. İçeri girdiğimde uzun boylu yakışıklı mı  yakışıklı bir meteor vardı. Abartmıyorum cidden meteor du. Ama ukala bir tipi vardı, bunu nerden mi anladım çünkü bana çok rahatsız edici bir şekilde bakıyordu.
     Müdür:
-buyur evladım
-Efendim ben yeni öğrenciyim. Dedim
-ha evet biliyorum kızım sen geç otur. Gösterdiği yere oturdum. Ben bunları yaparkende o çocuk da beni izliyordu. Huzursuzca yerimde kıpırdandım.
 
   Müdür:evet kızım adın ne idi.
   - Miray, hocam.
   - aaaaa ne tesadüf benim oğlanla adınız ne kadar çok benziyor. Dedi ve tabi ben şok. Saçmalamayın tabii ki de adımız benzediği için şaşırmadım. O çocuğun müdürün oğlu olduğuna inanamadım.
  Müdürün sesi ile kendime geldim.

    - bu oğlum Giray. Bugün ilk günün olduğu için sana eşlik edecek. Adının Giray olduğunu öğrendiğim çocuk sıkıntılı bir şekilde nefes verdi. Demek oluyorki benimle gezmek istemiyor. Olsun kendi bilir ben başımın çaresine bakarım. Ben bunları düşünürken Giray çoktan ayağa kalkmış benim kalkmamı bekliyordu. Bana sinirle:

-Kalksana kızım senimi beklicem bi saat. Dedi, çok kaba biri idi. Tamam öküz olmasını bekliyordum ama bu kadarda değil. Ben bunları düşünürken çoktan bir sınıfın önünde durmuştuk. Bana döndü ve

-Burası yeni sınıfın. Dedi ve gitti. Teşekkür dahi edememiştim ama umursamadım. Sınıfa girdim tanışma VS. Derken 4.tenefüste idik ve ben çoktan kendime yeni bir arkadaş bulmuştum bile adı melis çok tatlı bir kız. Ama ne yazıkki yan yana oturmuyoruz. O adının Oktay olduğunu öğrendiğim çocuk ile oturuyor. Ve bende en arka sırada oturuyorum. Melisin dediğine göre yanımda biri  oturuyormuş ama derslere pek giriyormuş. Neyse aman canıma minnet. Ders başlamıştı ve ders fransızcaydı. Fransızcam çok iyiydi. Yani fransızca biliyordum. Aslında bir çok dil öğrenmiştim. Bunlardan bir kaçı :İngilizce, Fransızca, İspanyolca ve İtalyancaydı. Bu dilleri babam iş gezisinde iken öğrenmiştim yani kısacası ben her dil dersinde uyurdum. Öğretmen sınıfa girdi. Allah tan bir önceki ders tanışmıştık ta tekrar o muhabbete girmeyecektik. Ama çok gıcık bir öğretmen yani bu ne demek oluyor, tabii ki de daha çok uyku. Dersin başlarında bir den kapı gürültü ile açıldı. Neye uğradığıma şaşırdım ve gelen kişi kimdi? Tabi ki de Giray, NE SINIFA GİREN KİŞİ GİRAY MI. Olamaz. Nayır Nayır. Ne diyorum ben ya iyice saçmaladım. Sınıfa girdi öğretmene birşey söyleme gereği bile duymadan gelip yanıma oturdu. Ben ona öylece bakarken başını "ne" dercesine salladı ve benim önüme dönmem için işaret verdi ve ben hemen önüme dönüp uyku moduna geçtim. Bir süre sonra biri tarafından dürtülmemle kalkıp etrafıma baktım ve karşımda gıcık karıyı gördüm (yani öğretmeni) bana

     - galiba Fransızcayı çok iyi biliyorsun küçük hanım. Madem çok biliyorsun al bu metni fransızca ya çevir bakalım. Çeviremezsen 0 alırsın. Dedi ben daha ne olduğunu anlamadan elime çevireceğim metni tutuşturdu. Sınıftan uğultular geliyordu, kimileri yazık kıza daha ilk günden diyor, kimileri ise asla çeviremeyecek. Sınıfın inekleri bile çeviremiyor diyorlardı. Durun bakalım el mi yaman bey mi yaman. Başlıyorum deyip metni çevirmeye başladım. Herkesin ağzı açık beni dinliyorlar. Giray bile şaşırmıştı. Metni bitirdiğimde hoca kocaman olmuş gözlerle bana bakıyordu. Bana dönüp

     - aferin miraycım şimdi sırana gidip uyumaya devam edebilirsin. Dedi. Yerime oturduğumda herkesin ağzı açıktı. Giray sa bana bakıyordu