No Boyfriend Since Birth Too

Chapter49

A/N: helllllllloooooo!! hihihihihihi na miss ko kayo. <3 pasensya na kung hindi ako maka pag reply sa mga messages niyo super busy kasi huhuhu. pasensya na rin sa spacing gys. sa cellphone ko lang tinapos ang updae na itoooo. enjoy readinnnggg! <3

~pricelessfeelings

Chapter49

Mikky’s POV

 

Ano ba ang dapat kong paniwalaan? Naguguluhan ako sa mga nalaman ko ngayon.

All this time mabait naman at maalagain sakin ang family ko, ni hindi nga nila ako hinahayaang masaktan kaya imposbileng may linilihim sila saakin. 

Ano ba ang nagyayari kay kevin at kelangan niya pang gumawa ng kwento?

Isa siyang Liar!

“y-your lying Kevin right? Ano ba ang trip mo?”

He looked at me as if his gonna cry any moment.

Then the words I don’t wanna hear came out from his mouth

“it’s true. Bakit naman ako mag sisinungaling sayo Mikky? Masakit para saakin ‘to. You’ve forgotten the moments about our friendship Mikky. Nawalan ako ng kaibigan sa katauhan mo, nangulila ako sa isang bestfriend na hindi naman ako naalala. I am trying to forget everything kasi alam kong hindi mo ako maalala kaya that day, nung sinabi mo kung sino ako pinilit ko ang mama ko na bumalik ng Pilipinas. while I am constantly forgetting you  I saw you again, walking on the school grounds 2 years ago, okay lang na tinitignan kita sa malayo, ayoko  rin naman guluhin pa ang buhay mo kasi I can see you’ve changed for good, na nakatulong din naman sayo ang pag kakaroon mo ng selective memory loss but then Chino came into the picture, it’s so unfair.kaya I showed up, nag pakilala ako sayo, we’ve became friends, pero hindi yun ang gusto ko, gusto ko maalala mo ako, maalala mo kung gano tayo kasaya nun, kung pano natin na papangiti ang isa’t isa”

As he said that, he looked away and tears began to fall in his face. I don’t know how to react or what to say.

Kung totoo man ang sinasabi niya, why the hell I don’t know anything?!

Hindi ko alam kung ano ang papaniwalaan ko. I need to ask my daddy about this kung totoo lahant ang sinasabi ni Kevin.

Pero hindi ko alam kung dapat ba akong magalit sakanila kapag mismong sakanila ko nalaman ang katotohanan? Bakit kailangan nilang ilihim sakin? Kung totoo nga ang sinasabi ni Kevin bakit hinayaan nila akong hindi maalala si Kevin? Bakit?

Kevin wipe his face. Hindi siya nakatingin sakin pero umiiyak siya and it breaks my heart.

Hindi ko naman maikakaila na mabait sakin si Kevin all this time, I know him pala but I don’t remember!!!!

Damn! Damn! Damn!

Paulit ulit kong kinatok ang ulo ko, napapaiyak na ako ng sobra pero hindi dahil nasasaktan ako sa pag palo ko, nasasaktan ako sa mga nalaman ko at pinipilit kong alalahanin ang lahat

“Mikky stop it!” natigil ko lang ang ginagawa ko nung tumayo si Kevin sa kinauupuan niya at yinakap ako

At dun para akong nag emotional breakdown, ang higpit pa ng yakap niya sakin pero hindi ko siya tinulak, kasi hindi ko rin naman kayang gawin.

“don’t try to remember anything just because I said the things you need to know. Ayokong saktan moa ng sarili mo, nasasaktan rin ako” naririnig ko na ring umiiyak nanaman siya.