Biliyor muydu acaba ondan önce, ayıcıklara sarılmadan uyuyamadığımı? Onu tanıdım ve sonra hayallerime sarılmaya başladım.
Hayallerim ve gerçekleşeceklerine dair umutlarım son hızla tükeniyor.
Aklıma sen geliyorsun, "Umut eden insana unut dediler." demen geliyor.
Şimdi de kokunu unutan insana umut et diyorlar sevgilim. Neye umut edeceğim acaba? Geleceğine mi? Peh, düşünemeyeceğim kadar güzel. Başkalarıyla tanışacağıma mı umut etmeliyim? Başka birine nasıl aşık olurum ben sevgilim? Senin kokunu unutmak üzere olan bu beyin, hafızası silinirse bile bilir senden başkasını sevmeyeceğimi.
Kokunu unuturum ama adını, gözlerini unutmam, olmaz. Olamaz sevgilim, olmayacak.
Seni çok sevmişim ben sevgilim, öyle çok sevmişim ki, beynimde senin için yer kalmasa kendimi silerim. Seni sevdim, seviyorum, seveceğim, severim de.
Son defa.
