Dumaan ang mga araw na para bang isang kisap mata.
Di ko na namalayan ang mga nangyayare dahil feeling ko...... I am Living Half Alive.. Or should I say that right now...... I'm completely hopeless.
Hindi siya matanggal sa isip ko.
Lage akong nagtatanong kung kamusta na ba siya? Ok lang kaya siya? Di kaya siya nagpapagod? Kumakain kaya siya sa tamang oras? Di kaya siya nagkakasakit?
At lalong-lalo na ang mga tanong na....
Iniisip pa rin kaya niya ako? May iba na kaya siya? Kung lalapitan ko ba siya ulit magiging ok kame? May kahit konte pa kaya siyang nararamdaman para saken? May chance pa kayang mabalik ang date???
Ang daming tanong noh? Pero lahat walang sagot. Hindi ko alam kung saan hahanap ng mga answers kaya hanggang isip nalang talaga ako..
After three months,
May naramdaman akong kakaiba sa akin.
Parang madalas akong naghihina, di makalunok ng maayos laging masakit ang mga bones ko.....
Sinabi ko iyon kayna mama kaya naman na nagpatingin ako agad sa doctor.
Di naman siguro big deal yon noh.
Siguro dala lang ng stess or nagkatrangkaso lang... or because of two much thinking of him lang..... ahahahha.....
Yup..... Tama ka..... Hanggang ngayon siya padin.
Tagal na simula noong naghiwalay kame.
Nakikita ko pa din siya...
And up until this moment.... SIYA PADIN.
Ganun talaga siguro....
Di mo mapipigilan sarili mo....
May mga news akong natatanggap galing sa mga kakilala niya.....
NAG-IBA NA DAW SIYA.
Ang dami na daw niyang kalokohan, kakulitan at kaharutan.
It's not unusual naman for me. ganun din naman siya date eh.
Pero what shocked me is.....
PANAGLALARUAN NA DIN NYA ANG MGA BABAE
END OF CHAPTER 5
