KEVIN's POV
Ang sarap maging malaya!
Walang iisipin, walang iintindihin, walang aasikasuhin at higit sa lahat... walang magbabantay sa kilos mo.
Masaya na ako sa mga nangyayare nagyon. Sa school, mas maraming oras sa tropa. Pagkatapos, bahala na kung saan ang galaan.
Eto ang buhay! ^____^
Lagi kaming nagbabasketball ng mga kabarkada ko nang minsan... Nagtanong ang isang matalik na kaibigan ng ex ko.
Joshua: pre... Kamusta na?
Ako: ok lang. Bakit pre?
Joshua: Tagal na ahh. Wala na ba talagang kayo.
Ako: tssssssss. wag mo na ngang ipaalala sakin yan.
Oo nga. Matagal-tagal na rin mula noong nagbreak kame. Pero di naman na ako interesado kung ano na meron sa kanya. TAPOS NA ANG SA AMING DALAWA. at hanggang dun nalang talaga lahat ng yon.
Joshua: wala na ba talaga pre?
Wala na ba??? OO WALA NA. Sawa na ako sa mga bagay na pilit na ineexplain sa kanya. Sawa na din ako sa pagtingin nya sa bawat kilos ko at ako naman pilit na inaayos ang mga ito. Pero ngayon? Ngayon di ko na kailangang mag-ingat sa gingawa ko. MASAYANG MAGING MALAYA DRE.
Sinagot ko nalang si Joshua ng....
Ako: Wala na. Wala na akong balak balikan siya.
Sama ko no? Pero ok lang. Yun talaga gusto ko eh. Masaya ako sa ginagawa ko ngayon. Napakadali lang naman na maghanap ng iba eh.
Nagkwento pa ng marami si Joshua.
Joshua: Alam mo pre. Ikaw pa rin ata gusto nun eh.
Ako: e ano naman ngayon? Wala na akong nararamdaman sa kanya.
Ms mabute na siguro yung nagpapakatotoo kahit na kung minsan sinasabi kong may gusto ako sa ibang babaeat agad ko silang napapaniwala kahit di naman talaga totoo. ^______^ (evil laugh)
Joshua: Naku pre. Sigurado ko diyan ah? Baka naman pagsisihan mo yan.
Ako? Pagsisihan ko yun???? Baket????
SINO BA SYA?
END OF CHAPTER 6
