The Prince Who Built the Snowman (Prince Series #4)

Chapter 14

Chapter 14

Sweet

Ilang cookies na ang natikman ko habang naghihintay sa meeting ni Keaton Samonte at Troy Ferell. What took them so long?

Sineryoso ba talaga ni Samonteng lamig ang interes niya sa cookies para lang pagtakpan iyong pagkanta niya? He's funny.

"Miss secretary, may gusto ka pa ba?" tanong ng pinaka-batang empleyado ni Troy Ferell. Nangangatal pa ang boses niya sa akin na parang hiyang-hiya.

Ilang taon lang yata ang tanda niya sa akin, he's probably twenty-four?

Nagtilian ang ilang mga babae at nang-asar muli ang mga lalaki sa pinaka-batang empleyado na siyang nagtanong sa akin. He's single and the youngest of the circle. Uso yata talaga ang mga pa-love team sa mga kumpanya at dahil bata pa iyong lalaki na nagtanong sa akin at mukhang wala pa siyang partner, ako ang nakita ng mga kasamahan nila.

Kanina pa kaming inaasar dalawa. Hindi naman ako kill joy at imposibleng bumalik pa kami rito kaya hinayaan ko na lamang sila at sinakyan.

"No, it's okay. Hindi ko pa 'to nauubos."

"You should call her name. Stop the formality, Francis." Sabi ng isa sa kasamahan niya.

I smiled uneasily. Hindi pa ba matatapos iyong si Samonteng lamig?

Kalahating oras muli ang lumipas, hindi pa rin lumalabas iyong dalawa. Kung anu-ano na ang itinatanong sa akin ng mga empleyado ni Troy Ferell. They're too nosy.

Ganito ba talaga sila sa kanilang mga bisita?

"Pero single?" tanong ng isang babae.

Lahat ng mga mata nila'y nakatitig sa akin. Kung kanina ay halos hindi na sila mag-angat ng ulo sa presensiya ni Troy, ngayon ay para silang nakawala sa hawla.

Hindi ba sila natatakot na baka biglang mabuksan ang opisina ng boss nila at marinig ang katanungan nila?

"W-what?" tanong ko kahit narinig ko naman iyon ng malinaw.

Panibagong babae ang nag-ulit ng tanong sa akin. Bago pa magkaroon ng pangatlo ay sumagot na ako. "Yes. I'm single..."

Tinapik ng mga lalaki iyong balikat ni Francis na nagmula ang pisngi nang tumama ang mga mata namin. A timid type, huh?

Sumulyap muli ako sa pintuan ng opisina ni Troy Ferell, ano pa ba ang pinag-uusapan nila roon? Tiningnan ko muli ang oras at nang mag-iisang oras na ang ipinaghihintay ko, napabuntong-hininga ako.

Iginala ko na lamang ang aking mga mata sa kabuuan ng maliit na opisina ni Troy Ferell.

Kahit nasabi na sa akin ni Langston na kilala si Troy na siyang namamahala ng Leviathan branch, hindi naman ako nag-expect ng sobrang develop na branch, tama lang siguro.

The main office has few employees, so the familiarity and the closeness between them was not surprising, aside from that their tables were not divided into cubicles so it won't be hard for them to chat all they want (if Troy is not around).

Kung sabagay, I shouldn't expect too much about this branch, I even heard that this branch was just established for Troy's benefit, as his training ground.

Sana all mayaman katulad ng mga Ferell, kung gusto ng experience magpapagawa na lang ng branch malapit sa bahay n'yo. Samantalang ako ipinatapon ni Papa sa mga Samonte para magkaroon ng experience.

Akala ko ay sasagot na naman ako sa walang katapusang katanungan nila nang biglang mabuksan ang pintuan. Not from the office but from the entrance, a smiling face of another Ferell greeted us.