The Prince Who Built the Snowman (Prince Series #4)

Chapter 26

Chapter 26

Pag-alo

I heard voices. Alarmed familiar voices. Sinubukan kong alalahanin kung saan ko unang narinig ang mga boses ngunit mas namayani ang antok at panlalamig ko.

Mas isiniksik ko ang sarili ko sa dibdib ni Sergio na hanggang ngayon ay buhat pa rin ako.

"Oh my gosh! Ano ang nangyari sa kanya? Come inside!"

Ramdam ko ang patuloy na paglalakad ni Sergio hanggang sa tumigil siya. "Ibaba mo na lang siya sa kama. Kami na ang bahala sa kanya."

Bigla akong napamulat sa sinabi ng babae at mariin akong yumakap kay Sergio nang akma niya akong ibababa sa kama.

"N-no! Don't leave me, Sergio..." mariin akong umiling sa kanya habang mahigpit ang yakap ko sa leeg niya.

"S-Sergio?!" sabay na sigaw ng boses ng tatlong babae.

"Kilala mo ba iyang naghahatid sa 'yo? Si Keaton Samonte, ang boss mo!"

"Sergio, 'wag mo akong iwan sa kanila..."

"Anyare kay Ate Ashanti? Naglaro po ba kayo ng Marimar ng kapatid ko?" rinig kong tanong ng batang boses.

"Your sister is insane. Remove her from me." Sagot ni Sergio na nagpaangat ng mga mata ko sa kanya.

"W-what? Are you--" mas lalong kumunot ang noo niya sa akin, ang mga kamay niya na nakabuhat sa akin ay nasa magkabilang tagiliran na niya at kaya lamang ako nananatiling nakapulupot sa kanya ay dahil sa mga braso kong nakasabit sa leeg niya.

"Sleep, Miss La Rosa."

Bigla nang nagpatakan ang mga luha mula sa aking mga mata. "A-are you breaking up with me, Sergio?"

"Oh my gosh! Hilahin na natin iyang si Ashanting lasing! Nakakahiya na ang kapatid natin!"

Nang akmang lalapit sa akin ang tatlong babae ay mas lalo kong hinigpitan ang yakap kay Sergio na parang poste na lamang na nakatayo. Ipinulupot ko ang mga hita ko sa bewang niya at mas pumulupot sa kanya ang mga braso ko.

"No, pag-usapan natin 'to, Sergio. Sinabi mo sa akin na mahal mo 'ko, mahal mo si Marimar..."

"What the—" nang hilahin na ako ng mga babae mula sa kanya at pumalag ako, naramdaman ko na tumutulong na rin si Sergio, habang hila ako ng mga babae ay tinatanggal n ani Sergio ang mga braso ko sa kanya.

"No... huwag mo akong ipagtabuyan!"

Ginawa ko ang lahat para hindi bumitaw sa kanya na halos hindi ko pakawalan ang polo niya na huli kong nahawakan. Ngunit mas malakas silang lahat sa akin, nabitawan ko pa rin si Sergio na iisang butones na lang ang natira sa kanyang polo.

Nakaawang na ang labi niya, sabog ang kanyang buhok at may polo na malapit nang masira habang nakatitig sa akin.

"Oh my gosh! Muntik mo nang abusuhin ang boss mo, Ashanti! Nakakahiya ka!"

"S-Sergio..." parang naalarma siya nang tawagin ko siya, agad niyang tiningnan ang pintuan ng kwarto.

"I should go."

Hindi na niya hinintay ang sagot ng tatlong babae dahil nagmadali na siyang umalis ng kwarto. Mas lalo akong napaiyak dahil doon. Bakit niya ako iniwanan?

At habang iyak ako nang iyak, walang tigil sa pagtawa ang tatlong babae na siyang kontrabida sa buhay ko. Bakit ba pamilyar sila?

"Ang baliw ni Ashanti, dapat hindi mo pinatakas. Nagkunwari lang kami na tinutulungan siya, e. Mukha talaga siyang pinaglaruan ng sampung lasing!"