Jakże piękne potrafią być samotne rozmyślania,
Przed całym światem, pod korcem ukrywane;
Głowa od natłoku nierealistycznych scenariuszy zaczynająca pękać
Oraz sztuczne życie niemożliwe do spełnienia pisać;
Drastyczne sceny zbyt blisko serca przetrzymywane,
I przyjemność w nałogu mentalnego masochizmu trwania.
