~Bir aşk düşünün~
O kadar kuvvetli ki 5 yıl birbirlerini göremeselerde her zaman ilk günkü gibi aşıklar birbirlerine...
O kadar tutkulu ki yıllar sonra yine aşkla bakıyor gözleri sadece birbirleri için atıyor kalpleri bu denli hızlı...
O kadar Unutu...
N:Seni seviyorum Aşkım, seni seviyorum kızım. Herşey sizin için...
Tahirden
Nefes önce beni sonra da kızımı bırakıp gitmişti. Herşey çok güzelken biz çok mutluyken neden yapmıştı bunu bilmiyorum ama ben ve kızım bundan sonraki hayatımıza Nefessiz devam edecektik bildiğim tek şey buydu.
Artık benim hayatımda sadece kızım var bundan sonra...
4 YIL SONRA
5 yıl geçmişti... Tahirsiz Nefes, Nefessiz Tahir. Masal 5 yaşına girmiş babasının güzeller güzeli prensesiydi. Annesinin ilerde birgün geleceğini düşünen prensesi. Nefes geçen bu 5yılda sevdiğinin ve kızının hasretiyle her geçen gün ölürken Vedat onun olmayı her reddettiğinde tekrardan öldürüyordu. Nefes her seferinde şu sözleri söylüyordu içinden " Herşey senin için sevdiğim, Herşey senin için kızım"
Nefesten
Yatağın üzerine oturmuş Tahir ile Masalı düşünürken odaya birden sinirle Vedat girdi.
Hemen korkuyla ayağa kalktım.
V:Yalan söyledin!
N:N-ne ya-yalanı? Hızla yürüyerek yanıma geldi ve boğazıma yapıştı, sırtımı duvara yaslayıp konuşmaya başladı. Çok zor nefes alıyordum boynumda ki morluklar şuan çok acıyordu.
V:Kızımızın öldüğünü söyledin. AMA ÖLMEMİŞ VE SEN ONU BAŞKASINA VERMİŞSİN! Herşeyi öğrenmişti onları sadece 5 yıl koruyabilmiştim.
V:Ne o neden ağlıyorsun. Herşey ortaya çıktı diye mi. Bencede korkmalısın çünkü adreslerini öğrendim. TAHİR KALELİ kızımı ona vermişsin benim kızım o adama baba diyor.
Nefesin kulaklarında yankılanmaya başlar. Tahir Kaleli Tahir Kaleli benim kızım benim kızım ona Baba diyor ona Baba diyor...
Nefes gözlerini sıkıca yumup açar ve kendine gelmeye çalışır.
V:Ben kızımı almaya diyorum sende burda bizi bekliyorsun karıcım. Yalan söylemenin cezasını gelince vericem.
Boğazımı sertçe bırakıp odadan çıktı. Dizlerimin üstüne düştüm hıçkırarak ağlamaya başladım.
Ama olmazdı 5 yıl onları koruyabilmiştim bu kadar olmazdı engellemem lazımdı.
Hızla yerimden kalkıp kapıyı yavaşça açtım. Merdiven demirlerinden aşşağı baktığımda Vedat Necip ile konuşuyordu.
V:Necip arabayı hazırla ne kadar silah varsa hepsini alın Trabzona gidiyoruz
Ne:Tamam beyim.
Vedat Tahir'i öldürecekti. Buna asla izin veremezdim.
Necip evden çıktı Vedatta bir süre sonra arkasından çıktı.
Hızla aşağı inip salonun camından ön kapıya baktım. Bütün arabalar çıktı son bir tek araba kaldı önünde de Serkan.
Hemen yukarı çıkıp üstümü değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sweatshirtü desensiz düşünün ayağında beyaz spor ayakkabı üzerinde de ilk bölümlerde ki beyaz montu var.
Koşarak aşağı inip evden çıktım Serkanın yanına gittim.
N:Sen mi söyledin.
S:Hayır, inanın ben hiçbirşey söylemedim araştırdığından bile haberim yoktu.
N:Peki bana tekrar yardım edermisin?
S:Tabikide
N:O zaman havaalanına sür. Vedat'tan önce Trabzon'a gitmem gerek.
S:Tamam.
2 buçuk saat sonra 5yıldır ayak basmadığım şehirde derin bir nefes aldım. Hızla yağmakta olan yağmur toprağın kokusunu kaldırmıştı.
Saat akşam dokuz buçuktu. Tahir'in evine varmam 1 saatimi alırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Not:Nefesin yüzü şuan bu halde.
~~~~~~~
Yıllar sonra... 5 yıl sonra yine aynı bahçenin önündeyim. Belkide hasret sona erecek ve kavuşacaktık.
Sağ tarafa doğru baktığımda Vedatın adamaları gibi gezen 4-5 kişiyi gördüm. Hızla koşarak bahçeye girdim.
Tahirden
Kucağımda uyuyakalan prensesimi izliyordum. Ona söyleyememiştim annesinin onu küçücükken terkettiğini, daha yaşı çok küçüktü bunu kaldıramazdı biraz daha büyüdüğünde ona herşeyi anlatacaktım. Şimdi annesinin birgün geleceğini düşünüyor ama Nefes 5 yıldır gelmedi geleceğini de hiç sanm-
Nefesten
Koşarak bahçeye girdikten sonra nefes nefese kalmıştım çok yorgundum ayakta duracak gücüm hiç yoktu artık. Kapının duvarına elimi koyup durdum ve kapıyı hızla çalmaya başladım.
Her geçen saniye gözlerim biraz daha kapanıyordu ama birazdan Tahire kavuşacaktım. Bir süre sonra kapı açıldı. Tahire sarıldım ama artık tüm gücüm tükenmişti kokusunu içime çekip daha sözümü bitiremeden gözlerim kapanmıştı.
N:Tahi-
T:N-Ne-Nefes!
~9. Bölüm Sonu~
Kavuşsunlar artık dediniz bende kavuşturdum. Yazarken benim bile gözlerim doldu siz ağlamış olabilirsiniz ama en azından kavuştular artık birbirlerine... 💕💫🍃
