One Night of Forever

5

      
      
Chapter 5
   
   
------
     
    
    
   
Akezha's POV

Makalipas ng ilang oras ng mahimbing na tulog ay nakarating narin kami sa bukana ng Laguna. Buti na nga lang at ginising ako ni Kael bago pa kami makarating. Ilang minutong nakaraan, habang bumabyahe sa national highway ay lumiko si tito sa isang kanto.

Nang tumingin ako sa unahan ay nagkamali ako. Hindi pala ito basta kanto lang kundi gate papasok nang isang subdivision. Teka, tama pa ba ang pupuntahan namin? Tiningnan ko ang pangalan nang subdivision at nakasulat sa napakalaking salita ang "Redwood Exclusive Subdivision". Hmm. Parang pamilyar sakin ang pangalan na yan.

Huminto ang sasakyan pagkarating namin sa gate. Binuksan naman ni tito ang bintana niya. Nag-usap sila sandali ni tito na para bang kakilala na nila ang isa't-isa. Dito ba sila nakatira? Hindi naman nagtagal ay binuksan na rin ang gate at pumasok na kami.

Tumingin ako sa labas ng bintana at nakita ang nag-gagandahang bahay. Yayaman naman nang mga nakatira dito. Charot! Di ko maiwasang mamangha sa mga bahay kasi nga diba, architect. Not to boost or something but it was me who designed our house and Kael's the engineer. Dahil narin kasi nakaluwag-luwag kami ay nagawa ko nang ipatayo sila ng bahay.

Same goes with Kael. I was the architect and his the engineer of their house. Yes mahirap kasi di namin actual na nakikita ang pinapagawa namin but our parents were there to supervise naman. Luckily ay base sa kanilang testimonya ay magka-tugma naman ang design at ang kalabasan ng mga bahay. Di lang ako sure kung magkatabi ba ang bahay namin o nasa iisang kanto lang. Sa tuwing nagvivideo call kasi ay sa loob ng bahay lang sila kaya di namin makita ang labas.

Huminto ang sasakyan sa harap ng isang bahay. Binuksan na ni Jillian ang pinto at unti-unti kaming lumabas. Nang makalabas ay luminga-linga ako sa mga bahay at di talaga maiwasang mamangha. Pumunta na ako sa likod at kinuha ang gamit ko. Hindi ko namalayang sumunod si Kael para tulungan akong magbitbit. Paglingon ko sa bahay ay bahagya akong nagulat at napakapit sa braso ni Kael.

"Holy crap!"

"Why? What's wrong?" Nang hindi ko magawang sumagot ay humarap siya sa bahay at nagulat rin sa na tunghayan.

"Is this? Wait. Holy shit. Is this for real?"

Lumingon naman samin sila tita at ngumiti nang pagka-lapad-lapad.

"Your parents dream house is achieve Kayz. And that's all thanks to you. You made them proud. You also made us proud." Medyo emosyonal na sabi ni tita. Di ko maiwasang mamasa ang mata. I did it. I made them all proud. Nakita ko naman sa gilid ng mata ko ang pagkagulat sa mukha ng mga kaibigan ni Kael. Pagkagulat at pagkamangha.

"So, tara sa loob. Kanina pa siguro nila tayo hinihintay." Anyaya naman ni tito. Nauna na silang pumasok at sumunod naman kami ni Kael. Nasa hulihan ang mga kaibigan niya.

Pagkabukas ng pinto ay mababakas sa mukha ko ang pagkamangha. Did I really design this? Did I really? My eyes couldn't stay still. They just wandered all over the house. Wow. This is so amazing. And I made this. Naramdaman ko na may humawak sa kamay ko.

"We made it. You made it. I am so proud of you babe." Napalingon ako sa kanan at nakitang may malaking ngiting nakapaskil sa mukha ni Kael. Yes, we made it. Di ko maiwasang ngumiti pabalik.

You must be wondering why he called me babe. No. We're totally not in a relationship. It's kind of our thing. We call each other babe when no one's listening. Well, our family knows about this. We made sure they know and that they understand so we won't be bombarded with questions. Other than them, nobody knows. They all both hear us call each other Kz and Kael.