Fallen with a Glimpse (Lost In Love Series #1)

Kabanata 2

Kabanata 2

Families

"Sorry, Euns, sinabihan na ako nina Mom na kailangan kong sumama," I said as I put some powder at my face.

I heard her chuckled a bit. "Ayaw mo lang kasi nagi-guilty ka sa mga sinasabi ni Elliot."

Napa-iling ako sa pinsan ko dahil sa sinabi kahit na sa cellphone lang kami nag-uusap.

"Ask Mom and Dad, instead. Ayaw mo namang maniwala sa akin." Ibinababa ko na ang powder at tumingin na sa salamin.

It's just a light and natural make-up. 'Di naman kasi ako sanay at marunong mag make-up nang bongga, hindi tulad ni Eunice.

As I said a while ago, may pupuntahan kami nila Dad. Ang sabi social or business gatherings daw kaya pinapasama ako.

"Hindi ka naman mabiro, siyempre alam ko yan. Mom and Dad were also invited. At sa hotel pa namin gaganapin," sagot niya.

"Oh, bakit di ka na lang sumama kina Tita?"

"You know, I'm not fond at attending gatherings," sagot muli nito.

"Okay, bawi na lang ako sayo. Bye!"

Pagkatapos ng tawag ay agad na akong lumabas sa kwarto ko. I'm wearing an off-shoulder dress in color beige, paired with a strap sandals. Nilagyan ko na rin ng sling bag para may mapaglagyan ng cellphone and powder. Naka-pony tail lang ang buhok ko, hindi na nag-abala pang ayusin nang maayos. I also put some accessories in my neck and ear. Last look at the mirror, I am contended with my look.

Our family is very active in terms on social gatherings, especially if it's family gatherings. Iyong gatherings na pupuntahan namin ngayon ay more on business gatherings kasi sabi ni Mom ay ang halos na invited ay mga may negosyo.

"Ready?"

I nodded and smiled sweetly. Wala namang dress code kaya I think ayos lang ang suot ko. And Mom didn't protest on it, so.

Nang nakarating na sa venue ng event ay agad akong nakipag-usap sa mga relatives namin. Bati rito, bati roon. Yakap dito, yakap doon. Beso rito, beso roon. Mano rito, mano roon. Nakakatuwa rin kasi at this moment ay nabibigyan kami ng pagkakataon na magka-usap usap. Especially, minsan lang rin magsama sama.

"How old are you, hija?" one of my tita asked me.

"Sixteen po,"

"Really? You're just sixteen? I thought you're eighteen," tumawa ito sa sinabi.

Bakit parang na-offend ako sa sinabi niya? Do I look old?

Ngumiti na lang ako sa kaniya. Nagpaalam na rin naman siya sa akin kaya umalis na lang rin at nakihalubilo sa mga pinsan ko.

"Hi, Xylia!"

"Hello, Michael." I smiled sweetly at him.

Michael wasn't my cousin. His family is our friend.

"Do you have a boyfriend?" he asked, slowly walking towards me.

'Di naman ako natinag sa ginawa niya. "None."

Sumilay ang isang napakagandang ngiti sa kaniyang labi. But before he could say a word, I spoke first. "None... because I am not interested."

Tumalikod na ako sa kaniya at d-um-eretso na talaga sa mga pinsan ko. This time, nakalapit na ako sa mga pinsan ko nang walang sagabal.

"What happened between you and Michael? He looks so pissed," ani isang pinsan ko habang nakatingin ngayon kay Michael na inis na inis.

Wala naman akong ginawang masama. Sinabi ko lang naman 'yong totoo. For now, I don't want to entertain boys or suitors. It's my break from being a bad girl these past few days.