CHAY《completed》

Mini chapter ♥

~ မင္း! ~

~ အယ္,သားတို႔ကသိေနၾကတာလား? ~

ေရွာင္မားမားရဲ႕အေမးကိုေရွာင္းက်န႔္ကေခါင္း
ၿငိမ့္ျပရင္းျပန္ေျဖလိုက္သည္။

~ ေက်ာင္းတုန္းကသိခဲ့တာပါ,မား ~

~ ေအာ္...သူငယ္ခ်င္း‌ေတြ‌ေပါ့! ~

~ မား,ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႕ႏွစ္‌ေယာက္တည္း
စကားေျပာခ်င္လို႔ ~

~ ေအး,ေအး မားအခန္းထဲမွာရွိေနမယ္!ေအးေဆးစကားေျပာၾကေနာ္ ~

~ ဟုတ္,မား ~

~ ငါ့အေမနဲ႕ဘယ္လိုသိတာလဲ?ဘာလို႔ငါ့အိမ္ထဲေရာက္ေနတာလဲ? ~

ေရွာင္မားမားထြက္သြားပီးေနာက္ေအးစက္သြားတဲ့ေလထုကိုေရွာင္းက်န႔္ကစတင္ၿဖိဳခြဲလိုက္တာျဖစ္တယ္။

~ ဟင္း,အေျပာအဆိုေတြကစိမ္းကားလိုက္ကာ!ဘာလို႔ေဒါသထြက္ေနရတာလဲ?ေစာနကက် သူငယ္ခ်င္းေတြဆို ~

~ သိခဲ့တယ္လို႔ပဲေျပာလိုက္တာပါ,
သူငယ္ခ်င္းနဲ႕မတူဘူး! ~

~ ဟား! ~

ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ခပ္စိမ္းစိမ္းအေျပာကိုသူမကိုရယ္ေနတယ္။မယုံၾကည္သလိုရယ္သံနဲ႕!

~ ဒါနဲ႕,ငါနင္နဲ႕ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး!ဘာလို႔ငါ့ကိုအျမင္မၾကည္ျဖစ္ေနရတာလဲ? ~

~ ငါ့ခ်စ္သူနဲ႕ပတ္သတ္ေနလို႔ေပါ့! ~

ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕စကားကိုၾကား‌ေတာ့သူမကသိႏွင့္ပီးသားအရာတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရသလိုမ်ိဳး၊အံ့ဩဟန္မျပခဲ့။ေခါင္းကိုတစ္ဆက္ဆက္ၿငိမ့္ပီးေရွာင္းက်န႔္ကိုၾကည့္ေနတယ္။

~ ငါ့အေမနဲ႕ဘယ္လိုသိတာလဲ?? ~

~ နင့္အေမမွန္းငါမသိပါဘူး!အန္တီကလမ္းမွာကားပ်က္ေနလို႔ငါလိုက္ပို႔ေပးတာ,အဲ့ေလာက္ပဲ! ~

~ ဘာလို႔မျပန္ေသးတာလဲ? ~

~ ဟမ္? ~

~ မင္းျပန္လို႔ရပီ!ငါ့အေမနဲ႕ထပ္မပတ္သတ္နဲ႕ေတာ့!ကူညီေပးခဲ့လို႔ေက်းဇူးပဲ ~

စကားကိုေအးစက္စက္ေျပာရင္းအ‌ေပၚထပ္ကိုတက္သြားတဲ့သူရဲ႕‌ေနာက္‌ေက်ာကိုၾကည့္ရင္း သူမႏႈတ္ခမ္းကိိုကိုက္လိုက္တယ္။

* ငါတို႔ၿပိဳင္ပြဲကမပီးေသးဘူး,ေရွာင္းက်န႔္!ရိေပၚကိုငါရေအာင္ျပန္ယူမွာ! *

သူမမ်က္ဝန္းမွာအမုန္းရိပ္ေတြကႀကီးစိုးလ်က္။
.
.
.
.
.
.
.
.
~ ငါေျပာခဲ့တာ‌ေတြလြန္မ်ားသြားပီလား?သူကမားကိုကူညီခဲ့တဲ့သူကို...
Arrr!မသိေတာ့ဘူးကြာ! ~

ေရွာင္းက်န႔္ဆံပင္ေတြကိုဆြဲဖြရင္းကုတင္ေပၚလွဲခ်လိဳက္တယ္။ပုံမွန္ဆိုသူဟာအရမ္းအားနာတတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ဒါေပမယ့္သူမကိုဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေအးစက္စက္ေျပာခဲ့မိလဲ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိ။
က်င္းအာဆိုတဲ့ထိုမိန္းကေလး!
ရိေပၚေျပာျပခဲ့လို႔သူ႕စိတ္ဓာတ္ကိုသိခဲ့ရတာ!
ဒါ့ေၾကာင့္အခုလိုအမွတ္မထင္ျပန္‌ေတြ႕‌ေတာ့စိတ္လြတ္ပီး ေျပာလိုက္မိတာ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္,သူတို႔အခ်စ္ေရးေနာက္ထပ္
အထိခိုက္မခံနိုင္ေတာ့ဘူး။

~ ဟူး! ~

ေတြးရင္းနဲ႕ရင္ေမာလာတာမလို႔‌ေရွာင္းက်န့္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိလိုက္တယ္။
*တစ္ျခားလူေတြနဲ႕မတူညီတဲ့ relationship တစ္ခုကလြယ္ကူပါ့မလား? *

📱📲

ဖုန္းျမည္လာတာေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္ကုတင္ေပၚထထိုင္ရင္းအိတ္ကပ္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္လိုက္တယ္။
Contact nameေလးကိုၾကည့္ရင္း
လူကအလိုလိုၿပဳံးမိရက္သား။

~ အင္း,ျပန္ေရာက္ပီလား? ~

*လြမ္းေနပီ*

~ အမယ္,ဆယ့္ငါးမိနစ္ေတာင္မရွိေသးဘဲနဲ႕! ~

*အာ့ဆို ကိုယ္ကအခ်ိန္နဲ႕တြက္ပီးမွလြမ္းရမွာလား!*

~ ဟား,အဲ့လိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး!~

*ယုန္ျဖဴေရာ,ကိုယ့္ကိုမလြမ္းဘူးလား?အရမ္းေတြ႕ခ်င္တာပဲ!*

~ လြမ္းတာေပါ့,တစ္ညေလးပဲသည္းခံပါ!မနက္ျဖန္လာႀကိဳေလ ~

*အင္း,ကိုယ္အလုပ္ဖုန္းလာေနလို႔ေနာက္မွျပန္ဆက္မယ္ေနာ္*

~ အင္း ~

* ေရွာင္းက်န႔္ *

~ ဟင္ ~

*ခ်စ္တယ္*

~ အင္း,ငါေရာပဲ ~

က်သြားပီျဖစ္တဲ့ဖုန္းေလးကိုၾကည့္ရင္းေရွာင္းက်န႔္ၿပဳံးမိတယ္။ေလလွိုင္းထဲကစကားသံျဖစ္ေနတာေတာင္ရွက္႐ြံ႕မႈေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္နား႐ြက္ဖ်ားေတြရဲရဲနီေနခဲ့တယ္။

Note♥

တိုမွန္းသိပါတယ္။ကိုယ္တကယ္မအားလို႔ပါ😪
ကိုယ့္ေမြးေန႕မွာယူတို႔အတြက္လက္ေဆာင္
chapterေလး♥🙆♥
က်င္းအာကိုေျဖးေျဖးဆဲေနာ္၊😅

Love you all ❣️😘❣️