"Hayatta benim yerimde olsaydı, benim gibi yalnız kalsaydı, her gece gözlerinden yaşlar dökülseydi, eminim o da kendinden bıkardı."
Merhaba ben Ezgi, Ezgi Sayer. Henüz 17 yaşındayım ama o kadar çok şey yaşadım ki kendimi bir on yıl kadar yaşlanmış gibi hissediyorum.
Şimdi düşünüyorsunuzdur. 'Bu kız ne yaşadı da böyle oldu diye.' Hemen anlatıyım.
Benim hiçbir zaman arkadaşım olmadı hiçbir zaman sevilmedim. Her zaman alay konusu oldum. Çok sakarım aynı zamanda da tam bir bela mıknatısıyım. Yani çevremdeki insanlar öyle düşünüyor. Aslında haksız da sayılmazlar. Herhangi birşey oldu mu direk beni buluyor. Tüm belaları kendime çekiyorum. Bu yüzden de kimse benimle konuşmak istemiyor, kimse beni sevmiyor. Tabi ailem hariçti.
Tabi artık onlarda yok!
Annem ve babam da gitti. Beni bıraktılar
2 hafta önce bir trafik kazasında öldüler yani beni bırakıp gittiler. Ve şimdi de 18 yaşından küçük ve kimsesiz olduğum için bir yetimhaneye gidiyorum. Aslında zorla götürüyorlar da denebilir.
'Artık ne evim, ne odam, ne ailem, ne de sevenim varr!'...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bela Mıknatısı
Misterio / SuspensoEzgi'nin yani herkesin ona söylediği gibi bela mıklatısının bir anda hayatının mahvolması ve ona sunulan,istemedigi bir hayat yaşamak zorunda kalması. Ve herkesin dediği gibi burda da bela bunun peşini bırakmaz. Ama bu istemediği hayatta, kaşısına ö...
