Ders biyolojiydi berkeyle grubunun konusma seslerine kulak veriyordum ama bir turlu anlayamiyordum. Dikkatimi ceken bir sey daha vardi. 'Doga'. O kadar kiz varken neden onlarla takiliyordu?
Mukemmelimsi varliklar. Gozumu gizliden cevirip onlara bakacakken berkeyle goz goze gelmistik. Acaba ona baktigimi mi saniyodur? Birden zil sesini duydum icimden bir oh cekmistim valla. "Geliyor musun" arkami donup baktigimda bu sesin Dogaya ait oldugunu gormustum.
"N..nereye gidiyorsunuz" aman tanrim okulun en cool dort kisisi benle mi konusuyordu simdi? "Derslere girmeyi pek sevmeyiz geliyor musun gelmiyor musun" ilk gunden okulu asmak istemiyordum ama boyle bir teklife hayir demekte istemiyordum.
Saskin gozlerle berkeye ve Dogaya bakarken kendi aralarinda fisildasiyorlardi. "Hadi ama okulu asmayi seviyoruz" deyip kolumdan tuttu ve one dogru dogrulttu. Sanirim okulu asiyordum.
"Peki tamam" icimde sormak istedigim bir suru soru vardi. Acaba nereye gidiyoruz? "Okula geri gelicek miyiz"
"Of Derin ne korkak ciktin sen de " ne diyordu bu ne korkagi be sadece sey ya tamam korkuyordum biraz ama ilk gunden de asilmaz ki demi yani.
"İlk gunden okulu asmak istemiyorum sadec.." derken elini agzima goturup kapatan berkeye baktim cok garipti. "Sakin ol hicbir sey olmuycak" gozlerim hala Berkedeydi. Anlamsizca bakiyordum. "Peki"
Disari ciktigimizda bahcede hocalar da vardi ama bizim disari cikmamizi hic umursamazcasina bakiyorlardi. Hala anlayamiyorum kimdi bunlar? Neden kimse hicbir tepki vermiyordu?
"Tamamdir ortak anahtari ver ben kullaniyorum" arabayi berke kullanicakti. One beni oturttu. Arka Doga,Emre ve Mert oturuyordu. "Nereye gidiyoruz"
"Vadiye" vadi mi orasi da neresi? Birden doganin bu sefer ben sonuncuyum demesiyle irkilmistim. "Sonuncu mu" "Evet yoksa korkuyor musun?" Ne diyorlardi hala anlayamamistim.
"Surekli gittigimiz bir yer korkma sadece eglenmek icin yapiyoruz bunu" mertin sesiydi bu arkama bile bakamiyordum. Hakkaten Mert ilk defa konusuyordu. Tabi tanisma haricinde. Sessiz kalmayi tercih ettim gidip gorucektim sonunda.
Arabayi cok sert bir sekilde durdurmustu. Kafam camla koltuk arasinda iki kere gidip gelmisti. Neden her sey beni buluyordu. Tamam Berke cok yakisikli kasli da ama icimde kotu bir his vardi sanki bilemiyorum.
"Tamam geldik" cok guzel bir sesi vardi. Her yerinden mukemmellik akiyo yahu bu cocugun. (Berkenin). "Tamam ortak ilk kim basliyor" Buragin bunu demesiyle gozler benim uuzerimdeydi. Arkami dondugumde cok yuksek bir tepede ucurumun dibinde oldugumuzu fark etmistim.
"Ne..ne yapiyoruz" "Korkmana gerek yok ilk ben atlarim" Burak atliycakti. Ustelik asagida su vardi ve sonrasinda orman. "Be..ben yapamam islanirim olmaz yani korkarim hem" "Olmiyceksin ya" Burak kosar adimlarla yanimdan gecti arkami dondugumde coktan atlamisti.
"Wuhhuuu helal ortak cok iyiydin" Allah askina mert ne diyon sen sanki duyucak. Dusunun artik o kadar yuksekti. Ardindan Mert atladi. Ve sira bana gelmisti sanirim. Berke yanima gelip teselli eder gibi bakiyordu. "İstersen birlikte atlayalim hem korkunu yenersin hem de guvende olursun" boyle demesi kendimi iyi hissettirmisti.
"En son ben atliycaktim hile yapmak yok Berke" "Hadi ama bidahaki sefere" "Of tamam" boyle demesi sanki sen atla bizim burda isimiz var gibi geliyordu hadi hayirlisi shhdjdjd. Aslinda hosuma gitmisti sadece ikimiz kalicaktik ama bir yandan da got korkusu vardi. Cok yuksekti amk.
Doğa atlamisti ne cins bir kizdi bu sutyen ve bokser le atladi. Asagidan Burakla Mert'in bagrisma sesleri cok az da olsa geliyordu. Berkenin gozlerinin icine bakiyordum acaba nasil bir gelisme olucak diye. Birden yanima yaklasti ve elimi tuttu.
İcimde bir kipirti olustu bir anda her yerimden ates saciyormusum gibi hissettim. Hala gozlerim ona kilitlenmisken onun yaninda kendimi guvende hissetmemi saglamisti. "Atliyoruz degil mi?" kendime guvenimi arttirdim ve kekelemeden crvap vermeye calisicaktim.
"Evet" "Peki o zaman gel benle" hala elimi tutuyordu. Ve ben hala cok heycanliydim. Ucurumun sonuna geldigimizde tisortunu cikardi. Umarim sadece tisortunu cikarir. :D aslinda hosuma gitmiyor degildi kaslarini gorunce bakmamak icin kendimi zor tuttum.
"Hadi ama derin bu kadar korkacak bir şey yok" aslında küçükken de az yapmazdım böyle çılgınlıkları ama hiç bu kadar yüksek bir yere gözümün ucuyla bile bakmamıştım. "Y..yok canım ne korkması biraz heycanlıyım o kadar" tek kaşını kaldırıp bana benim yanımda oldugun için mi heycanlısın dermişcesine baktı. "Her zaman heycanlanır mısın böyle" dedi. Ne diyim bilemedim. Allahım sen yardım et.
Yaklaşık on dakika geçmişti diyebilirim hala ayaktaydık ve bakışıyorduk bir yandan da konuşuyorduk tabi. "Tamam yeter bu kadar hadi üç deyince atlıyoruz derin" çok korkmuştum ama belli etmemeye çalışıyordum genelde kızarırdım baya da kızarmıştım. "Tamam" diyebildim sadece yutkunmakta bile zorlanıyordum. Bunu yapmakta ne zevk buluyorlardı be.
