Xiao Zhan's part of view
လမ္းတစ္ေလၽွာက္ျမင္ရတာက လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းစိုိစိုေတြခ်ည္းဘဲ
ကားေပၚက လူအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေပမယ့္မေပ်ာ္ႏိုင္တာ သူဘဲရွိမယ္ထင္တယ္ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ရမွ သူစိတ္ေအးႏိုင္မွာ
မေန႔က ေဆးရုံက ျပန္လာတာနဲ႔luggageထည့္ၿပီး ဒီမနက္အေစာႀကီး စထြက္ရတာမို႔
သူေဆးရုံကို ထပ္မဝင္ခဲ့ရဘူးသူကေလးကို ဘာမွမေျပာခဲ့မိဘူး
သူမလာလို႔ စိတ္ဆိုးေလမလား
ေဆးေရာေသာက္ပါ့မလား..
ကလန္ကဆန္လုပ္ေနရင္ေရာ...
သူမရွိလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္တစ္ခုခုမ်ား...
Xiao zhanေခါင္းခါၿပီးအေတြးေတြအကုန္ ေမာင္းထုတ္လိုက္ရသည္
ဘာမွမလုပ္ေလာက္ပါဘူး...
Jiyangကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာရဦးမယ္
သူ႔အစား ဂရုစိုက္ေပးပါဆိုတဲ့အေၾကာင္းဟူး...ကေလးရယ္...မင္းနဲ႔မွ စကၠန္႔မလပ္ ပူေလာင္ေနဖူးၿပီ
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
"Hello...jiyang..."
"အင္း...."
"ငါ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား..."
"မဟုတ္ပါဘူး ဘယ္လိုေျပာရမလဲဒီတိုင္း...လက္ခံေပးဖို႔နည္းနည္းခဲယဥ္း သြားရုံေပါ့ေလ
ဟား...ငါ့သူငယ္ခ်င္းႀကီးက အဲ့ေကာင္ေလးမွဆိုေတာ့လည္း...""........."
"ကဲပါ ငါ့ကို ဖုန္းဆက္တာ ဘာကိစၥလဲ"
"ဟို...jiyang..ကေလးကို ဂရုစိုက္ေပးပါ
ထမင္းမစား မွာလည္းစိုးတယ္
ေဘးနားမွာျဖစ္ျဖစ္ အခန္းအနားမွာျဖစ္ျဖစ္ nurseတစ္ေယာက္ေတာ့အနည္းဆံုးထားထားေပး
အာ...မင္းအားရင္ မင္းသြားေစာင့္ေပးပါလား
ေဆးတိုက္ရင္လည္း နည္းနည္းဂ်ီက် တတ္တာမို႔ ေသခ်ာေလး ေခ်ာ့တိုက္လိုက္ေနာ္
ၿပီးေတာ့...""ေတာ္ပါေတာ့ ကေလးအေဖရယ္.... ငါအျမင္ကပ္လာၿပီေနာ္..မင္းကေလးေလးကို
ေသခ်ာ ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ျပဳစုေပးလိုက္မယ္""Shit..."
ဟိုဘက္က ရယ္သံခပ္တိုးတိုးၾကားရသည္
ပံုမွန္ဆို xiao zhanမရိုင္းတတ္
Jiyang သူ႔ကိုတမင္လုပ္ေနတာ
YOU ARE READING
The Psychopath
Fanfictionကိုကို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားမသြားဘူးမလား..? A love story... That must not begin... ကိုကို.... ကျွန်တော့်ကိုထားမသွားဘူးမလား...? A love story... That must not begin... Mature content is on only just because of viol...