Warning:Some psychopath thinkings included in this part.
Xiao zhan's part of view
"ေအာ္...ရွင္း?"
Xiao zhanကေလးအခန္းဆီသြားရာလမ္းမွာျဖစ္သည္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ေလၽွာက္လာတဲ့ ရွင္းကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ ျပံဳးရင္းအနားေလၽွာက္လို႔လာသည္
"ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ ေဆးရုံမွာမေတြ႕မိဘူး"
"ငါ UKခဏသြားမလို႔ေလ အဲ့တာျပင္ဆင္ဖို႔ရႈပ္ေနလို႔"
"ဘာလို႔လဲ...ငါ့ေၾကာင့္လား?"
တစ္ကယ္ပါ သူရွင္းလီကို မခ်စ္ေပမယ့္
သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႔ေတာ့ ေဘးမွာထားခ်င္ပါသည္
သူ႔ကို ရင္မဆိုင္ခ်င္လို႔ ေရွာင္ထြက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့..
"မဟုတ္ပါဘူး xiao zhan ရယ္ ဟိုမွာေဆးရုံကအခြဲ ရွိေသးတယ္ေလ
အဲ့ကို သြားစစ္မလို႔ ငါ့အေဖအစားငါသြားတာ"
မ်က္ႏွာပ်က္သြားတဲ့သူ႔ကို ရွင္းလီက ျပာျပာသလဲလဲ ရွင္းျပရွာတယ္
"နင္လည္း...ဟိုကေလးဆီသြားမလို႔မလား"
"အင္း.."
"ေနာက္မွေတြ႕မယ္ေနာ္..ငါသြားၿပီ"
"အင္း...bye"
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔အသံၾကား၍ထင့္ သူ႔ကုတင္ေပၚမွာ အေရာင္စံုစကၠဴေတြနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့
ကေလးက လွည့္ၾကည့္ၿပီးရယ္ျပလာသည္
"ကေလး...ကိုယ္လာတာေတာင္ထမလာရေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
ဘာမွမေျပာဘဲ ရယ္ဘဲရယ္ေနတာေၾကာင့္ ကိုယ္ဘဲသူ႔ေဘးသြားထိုင္လိုက္ရသည္
"ေရာ့..."
"...?"
လက္ထဲ လာထည့္ေပးသြားတာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစိမ္းေရာင္အသဲပံုေလး..
"မေန႔က ကိုကိုက်န္ခဲ့တဲ့စာရြက္ေတြနဲ႔ ေခါက္ၾကည့္ထားတာ"
"မေခါက္တတ္ဘူးဆို ကေလး...."
"အင္း....တစ္ျခားဟာေတြမလုပ္တတ္ေပမယ့္ ဒါေလးေတာ့သင္ဖူးတယ္ထင္တာဘဲ
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကေလးဆန္ဆန္ေနခဲ့ဖူးတဲ့အခ်ိန္ေတြရွိပါေသးတယ္ေနာ္"
YOU ARE READING
The Psychopath
Fanfictionကိုကို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားမသြားဘူးမလား..? A love story... That must not begin... ကိုကို.... ကျွန်တော့်ကိုထားမသွားဘူးမလား...? A love story... That must not begin... Mature content is on only just because of viol...
