Xiao zhan's part of view
အခန္းထဲမွာနံရံကပ္ နာရီတစ္ခ်က္ခ်က္က လြဲလို႔တိတ္ဆိတ္ေနဆဲ
"ေရာ့...."
ေရွ႕တြန္းပို႔လာတဲ့fileေတြဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ကေလးရဲ႕ ေဆးမွတ္တမ္းေတြ..
သူနဲ႔ေတြ႕ၿပီးမွ ပိုဆိုးလာတာလား?
"ဟိုတစ္ေန႔က ေသာင္းက်န္းတာ သနားစရာဆရာဝန္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့
ဒီတစ္သက္ေတာ့ ေဆးထိုးအပ္မကိုင္ႏိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူး"
"........."
"ဒီအေတာအတြင္း သူ႔ေၾကာင့္ ထိခိုက္တဲ့သူေတြ အရမ္းမ်ားေနၿပီ"
Fileကိုပိတ္ၿပီးစားပြဲေပၚျပန္ပစ္တင္ေပးလိုက္တယ္
ဒီအခ်ိန္မွာ အျပဳအမူေတြ ယဥ္ေက်းမႈေတြလည္းမသိေတာ့
"ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚၿပီးဘာေျပာခ်င္တာလဲအခု"
"ရွင္းလီကို ျငင္းတယ္ဆို"
"........"
"အာ.... အဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔က ဘယ္လိုပတ္သက္မႈေတြပါလိမ့္
ကိုယ့္အသားနာတာေတာင္မမႈဘဲ ဂရုစိုက္ေပးေနတဲ့ပတ္သက္မႈမ်ိဳးဆိုေတာ့"
!!
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေက်ာင္းသားက်င္းခ်ဴးယြဲ႕ ျပန္ေျပာျပလို႔
သိလိုက္ရတာ ကိုကိုဆို? ဟား သနားစရာစိတ္ေဝဒနာရွင္ေလးနဲ႔ ဆရာဝန္ေလးရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေပါ့?"
က်င္းခ်ဴးယြဲ႕? ဟို အတန္းေခါင္းေဆာင္?
မ်က္လံုးထဲ လာေတာင္းပန္ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္တစ္ခုကျပန္ျမင္လာတာမို႔..
"အဲ့ ေခြးေကာင္က ခင္ဗ်ားကၽြန္လား"
"ဒါေပါ့ ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ ပါေမာကၡရာထူးတန္းေပးမယ္
ေျပာလိုက္တာ ခ်က္ခ်င္းကို ရိုက်ိဳးသြားတာမ်ား မင္းလိုမဟုတ္ဘူး သားရဲ႕"
"ကၽြန္ေတာ့္ကို သားလို႔မေခၚစမ္းပါနဲ႔!!"
"မင္းကေတာ့မတူဘူးေလ ဦးညြတ့္ေနစရာမလိုဘူး
ရွင္းလီနဲ႔သာလက္ထပ္မယ္ဆို ပါေမာကၡရာထူးေလာက္မေျပာနဲ႔ ဒီေဆးရုံအျပင္ေနာက္ထပ္အခြဲေတြပါ
မင္းအတြက္ဘဲ"
"နဂိုထဲက အဲ့ဒါေတြမက္ခဲ့မယ္ဆို ရွင္းလီလက္ကို တြဲခဲ့တာၾကာၿပီ"
YOU ARE READING
The Psychopath
Fanfictionကိုကို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားမသြားဘူးမလား..? A love story... That must not begin... ကိုကို.... ကျွန်တော့်ကိုထားမသွားဘူးမလား...? A love story... That must not begin... Mature content is on only just because of viol...
