عندما يعشق الرعد(رحم للإيجار)

السادس

بعد ما همس اغمى عليها منيره وسماح سبوها ونزلوا وسابوا الباب مفتوح وبعد شويه دخلت هبه وشافت الباب مفتوح اتخضت ودخلت لقت همس مضروبه ومتبهدله صرخت.
هبه بدموع:همس همس حبيبتى فيكى ايه مين إللى عمل فيكى كده.
ولما همس مردتش ولا فاقت اتصلت بمنصور وجه بسرعه واخدوا همس للمستشفى وكانت عندها جروح وكدمات كتيير وكسر فى الايد اليمين ولما فاقت روحت البيت بس طبعا كانت حالتها النفسيه صعبه صعبان عليها نفسها.
همس قاعده فى اوضتها بتعيط.
همس:يارب لامتى هتبهدل كده لامتى مش هلاقى الراحه أنا تعبت ده حتى رضيت بالهم والهم مرضيش بيا اعمل إيه تانى انا خلاص مقدميش غير حل من اتنين يا اما اروح للراجل صاحب الشغل وده الله اعلم نيته ايه من ناحيتى او اروح مع زينب والاتنين أنا مش عارفه اخرهم ايه يارب الهمنى الصح انا خلاص مش فاهمه ولا عارفه اعمل إيه.
هبه ودخلت وقعدت جنب همس وطبطبت عليها:حبيبتى عامله ايه النهارده.
همس بإنكسار:هكون عامله إيه يعنى أهو الحمد لله.
هبه بتردد:هو إنتى خلاص كده صرفتى نظر عن جوازك من إبراهيم هو يعنى ملوش ذنب فى إللى حصل.
همس:إنتى لسه بتسألينى يا شيخه حرام عليكى حتى بعد إللى عملوه فيا ده كله ولسه عايزانى اتجوزه علشان يموتونى بقى مش كده إنتى للدرجه دى مش خايفه عليا للدرجه دى عاوزه تخلصي منى انا والله مش مصدقه
هبه:والله ده قاعد برا وقالى انه ضربهم علقه موت ووعدنى انه مش هيخليهم يقربوا منك تانى أبدا.
همس:لا والله فيه الخير والمره الجايه لما أموت هينفعنى ضربهم إليه اسمعى إنتى عايزه تتخلصى منى مش كده خلاص انا هريحك منى وهمشى واسيبلك البيت ده خالص مع انه أصلا بيت أبويا بس واضح انى خلاص مليش مكان فيه.
هبه:إزاى هتروحى فين يعنى.
همس:زينب هتشوفلى شغل معاها هشتغل ممرضه عند ناس وهقعد عندهم.
هبه:وانتى بتفهمى ايه فى حكايه التمريض دى.
همس:زينب هتعلمنى المهم ان فى ظرف يومين مش هكون هنا قومى بقى وسبينى انا تعبانه وعايزه انام شويه.
هبه:حاضر يا حبيتى هسيبك إللى يريحك.

فى مكتب رعد.
عدى:لسه مقررتش هتعمل ايه فى موضوع مها والعمليه دى.
رعد بغيظ وغضب:أنا لحد دلوقتى مش عارف أنا ازاى مسكت نفسى عنهم اذا كان توفيق ولى مها واللى الكلب إللى اسمه هادى ده انا بيستغفلونى طول الفتره دى بس معلش هم إللى جبوه لنفسهم.
عدى:قصدك ايه انت هتوافق وتديهم العينه.
رعد:أه هوافق لكن بشروطى انا.
عدى:إللى هى ايه.
رعد:بعدين المهم دلوقتى همس إللى معرفش عنها حاجه بقالها كام يوم ولا عرفنا نوصلها انا قلقان عليها اوى يا عدى.
عدى:والله انا مش عارف أقولك ايه إللى انت فيه ده ملوش غير اسم واحد الحب انت حبيتها بسرعه جدا وكمان بطريقه تخوف.
رعد:إيه اللي يخوف مش فاهم.
عدى:يعنى حاسس انك مش هتقدر تنساها بسهوله أبدا.
رعد بحده:أنساها؟؟ أنساها إزاى بعد ما لقيتها أنا عمرى ما فى واحده شغلت بالى كده ولا اتمنينها كده زيها وتقولى انساها مستحيل انا مش هرتاح إلا لما الاقيها    فاهم ولى لأ.
عدى:وهتلقيها فين بس فكر بالعقل يا رعد هى لو كانت عايزه كانت جاتلك لكن واضح إنك مش فى دماغها أصلا.
رعد بغضب:عدى خلص الكلام انا مش هسيبها ولازم الاقيها فاهم ولى لأ.
عدى:طيب افرض لقيتها ومش عيزاك  هنعمل ايه يعنى.
رعد بغرور:مش مهم المهم ان انا عايزها وبحبها وهجيبها بأى طريقه كانت.
عدى:تمام براحتك المهم دلوقتى هتروح المعاد بتاع غرام سكرتيره حازم رشدى.
رعد بضيق:كنت ناقصها هى كمان مش  كفايه إللى انا فيه.
عدى:يعنى هتروح ولى لأ المعاد                بعد ساعتين.
رعد أخد مفاتيحه وتليفونه بارف:رايح أهه.
عدى:رعد كنت عايز أقولك إنى              أجازه يومين.
رعد:أجازه؟؟ ليه.
عدى:مسافر الإسكندرية.
رعد بحزن على صاحبه:أه فهمت هو بكره ذكرى حلا مش كده.
عدى بأسى:الله يرحمها.
رعد طبطب عليه وحضنه:حاول تنسى        يا عدى كده كتير.
عدى:مستحيل أنسى حلا حلا هتفضل   معايا وعمرى مهنساها.
رعد وهو مفيش فى أيده حاجه يعملها.
رعد:إللى يريحك ياعدى سلام أنا دلوقتى أشوفك لما ترجع ابقى طمنى عليك           لما توصل بالسلامة.
عدى:حاضر أنت كمان ابقى طمنى        عملت ايه مع غرام.
رعد:متقلقش انا هعرف ازاى اربيها هى  واللى مشغلها سلام أنا بقى.