You were just a Dream - Part 5

215 11 8
                                    

Part 5

[EDITED]

Naghahanda na si Kyla para pumasok ng may isang bagay ang pumasok sa isipan niya. And thinking about that made her somehow sad and bit down.

"Hindi niya alam ang pangalan ko. Hindi ko man lang nasabi sa kanya..." She whispered. And she doesn't know whether she'll be able to introduce herself to him ever. Babalik pa ba ang lalaking hinahanggan niya sa kanila? She doubt that, ano naman kasi ang gagawin ng isang artistang nag tatago sa media sa kanilang bahay kung meron itong hotel na mas better pa na pag taguan?

And it's been days since the revalation happened at hindi pa ito muling nabalik.

She heavily sighed at umalis na ng kanilang bahay.

Habang naglalakad papuntang school ay may nadaanan siyang nagbebenta ng diyaryo. Naisipan niyang bumili ng isa, wala na kasi siyang alam sa nangyayari sa bansa nila. Not that she actually cared about what's happening but the only updates she knew was all about her idol. Nothing more. Her world revolves around him.

Napapagalitan na nga siya ng Nanay niya dahil sa sobrang pag kaadik niya sa isang tao. Palagi pa siyang nasa cellphone kaya palagi rin siyang nasesermonan.

She quietly read the news, forgetting about the time and when she noticed it, she immediately run away like a lunatic, dropping the newspaper in the process and practically screaming that she was really late!

Mabuti na lamang at hindi siya nadetention ng teacher niya. Sanay na siguro na palagi naman siyang late sa klase nila.

Isang ordinaryong araw ang nakalipas. Pagod na pagod si Kyla dahil ang dami nilang ginawa ngayon sa school nila. Pagdating niya sa bahay ay pumunta siya agad ng kwarto at bumagsak na lamang sa higaan dahil sa sobrang antok.

Nasa kalagitnaan ng masarap na pagtulog si Kyla ng bigla siyang tinawag ng nanay niya. Tinapik tapik pa ang balikat niya. She groaned in annoyance.

"Kyla, anak! Bumangon ka dyan at may bisita ka." And her mom giggled. Mukhang kinikilig sa di malamang dahilan.

"Hmm, sino po..." She absent mindedly said. Antok na antok pa rin.

"Si Jack! Kaya bumangon ka na dyan, bilis!"

It took a second before her mother's words get to her. Agad nanlaki ang mga mata niya at napatayo agad siya ng kama. Natatawa naman ang nanay niya na lumabas ng kwarto.

Inayos niya muna ang sarili bago lumabas. Nadatnan niya nga ito na nakatingin sa salamin. Wearing the same get up he always pull out. Ang naiba lamang yata ay ang kulay ng suoy nitong hoodie.

"Anong tinitingnan mo sa salamin?" She started and he looked at her and smiled.

"Tinitingnan ko lang yung mga pasa at sugat ko."

"Magaling na ba yang mga pasa mo?" She can't believed she's having an actual conversation with him. Like they've been friends for a long time.

"Uhm...you can say that. Although may ilang bruised pa pero pagaling na rin sila." At tumingin ulit ito sa salamin. Natawa naman siya.

"Wag kang mag alala gwapo ka pa rin naman." She said. Totoo naman kasi.

Ito naman ngayon ang tumawa. "You think so? You're not saying that because you're my fan?" And he raised his eyebrow in a playful way.

"Uh...well..." At nag kunwari siyang nag iisip. Muli lamang itong tumawa at lumapit sa kanya para guluhin ang buhok niyang pinag hirapan niyang suklayin bago lumabas.

"Mean, eh? By the way, ano nga palang pangalan mo? Ilang beses na tayong nagkikita pero hindi pa rin kita kilala."

Bahagya namang napaawang ang bibig niya. Parang kanina lang ay iniisip niya ito pero ngayon ay nangyayari na.

God! Tinatanong niya na ba talaga ang pangalan ko? Tapos ano magiging magkaibigan na kami then magkakaroon kami ng connection. And boom instant love story. Lakas maka-wattpad, Kyla. She thought.

"Kyla. Kyla Nicola Dizon." And she extended her hand. Inabot naman nito iyon.

"Nice to finally know you Kyla."

Ngumiti na lamang siya. Pilit na tinatago ang kilig na nararamdaman.

"KYLA! KAKAIN NA! IKAW JACK KUMAIN KA NA RIN SAMIN!" Sigaw ng Mama niya mula sa kusina. Napangiwi naman siya.

"Ma! Ano ba? Hinaan mo yang boses mo!" Saway niya rito.

"Ay sorry, oo nga pala. Tara na...wag niyo ng paghintayin ang pagkain."

"Sige po," And she glanced at Jack."Tara?" Yaya niya rito at tumango naman ito kahit nakakaramdam ng hiya.

Pagdating sa kusina ay nakahain na ang pagkain. Mga pagkain na hindi pamilyar sa kanya.

"Uhm...what's this?" He hesitantly asked Kyla. Pointing at one food.

"Sardinas na may itlog. Never tried it before?"

"Yeah. Sorry."

"Okay lang. Tikman mo na lang ng matry mo na. Don't worry masarap iyan." She assured him. He nodded. Tinikman nga ang nasabing ulam. Nilasan and gave a thumbs up.

"Your right! It's tastes good." He almost beamed. Natuwa naman si Kyla at pati ang Mama nito dahil mukha itong bata na binigyan ng bagong laruan.

Natapos ang hapunan ay napag pasyahan na rin ni Jack na bumalik sa mismong tinutuluyan. He didn't tell it but he doesn't deny the fact that he really enjoyed their company. Ibang iba sila sa mga taong ilang taon niya ng nakakasama. They are the carefree type, a reason why he like it.

He felt like normal person when his with them. And he felt like he can be himself when he's with her.

Narinig niya ang pag sara ng pinto. He then stopped walking and glance at their house. Hindi niya alam kung bakit pero bumalik siya muli sa tapat ng pinto. He bit his lips and hesitantly knocked.

Hindi naman nag tagal ay bumukas ulit ito. Si Kyla ang nag bukas, gulat pa ng makita ulit si Jack sa harapan niya.
"Bumalik ka? May nakalimutan ka ba?"

He stared at her for a while before he quitely spoke. "Yeah. I forgot to say thank you."

"For what?" She asked.

"For everything you and you're family have done for me."

"Uhm...iyon ba? Wala iyon. Maliit na bagay lang naman iyong mga ginawa namin para sa'yo. No need to thank us actually. Kahit sino naman yata gagawin yun-"

"No. You all are different from others I'd met and besides...you made me feel different towards myself. I felt once normal when I am here. I even dare tried new things that I didn't give a thought before. That's a worthy of thank you, right?"

And Kyla just looked at him. Speechless.

A thought suddenly popped in her head. A thought that maybe finally she can now be part of him like him being a big part of her.

She thought that somehow they can be friends. And this was the start of their bond. That maybe her long time dream will finally came true for once.

She's more than happy thinking that but little did she know...exactly that night, he disappear. Together with her dream.

***

You were just a DreamTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon