-Önüne baksana be!
Kahve elimden düşüp yer ile buluştuğunda sinirle çocuğa baktım.
-Önüne bakmadan yürüyen sensin, dedi haklı olmaya çalışır gibi. Kahve biraz elime biraz da ayakkabılarıma dökülmüştü. Bembeyaz ayakkabılarım kahve olmuştu şimdi.
-Hem suçlu hem güçlü şuna bak, dedim ve ayakkabılarımı temizlemek için eğildim
O da benimle birlikte eğildiğinde şaşkınca ona baktım. Cebinden çıkardığı mendil ile ayakkabılarımı temizlemeye başladı.-Gerek yoktu, silerdim ben, dedim şaşkınca. Utançtan kıpkırmızı olmuştum.
-Gerek yok muydu? Biraz önce bağırırken öyle demiyordun ama.Sonunda temizlemeyi bırakıp göz kırpıp kafeye girdi. Gözlerimi devirip yerdeki kahve bardağını aldım. Geldiğim yolun tam tersine yürümeye başlamıştım ki arkadan biri seslendi.
-Bakar mısın?
Kafamı çevirdiğimde biraz önceki çocuğu gördüm. Elinde 2 kahveyle bana doğru geliyordu. Arkamı dönüp başka biri var mı diye baktım ama sokakta sadece ben ve o vardık.
-Bana mı diyorsun?
-Senden başka biri var mı sokakta?
-Ukala!Az önce düşürdüğüm kahveye sayarsın, dedi ve elindeki kahveyi bana uzattı.
Kahvenin üzerinde emre yazıyordu. Kendi kahvesinin üzerine Emre Çalhan yazdırmıştı. Kaşlarımı çatıp ona baktım.-Bakma öyle, ismini bilmediğim için kendi ismimi yazdırdım. Kafamı sallayıp kahvemi aldım.
-Almana gerek yoktu ama teşekkür ederim, dedim ve arkamı dönüp uzaklaştım.
------------------
Eve girdiğimde Beyza hala gelmemişti.Üstümü değiştirip telefonu kaptığım gibi stalk saatimi başlattım.Saçma bir şekilde hala Emreyi düşünüyordum.Belki de bir daha karşılaşmayacaktık ama neden benim aklımdan çıkmıyordu ?
Fake hesabımdan ekleyip fotoğraflarına bakmaya başladım.Simsiyah sacları ve onlara benzeyen gözleri vardı.Bunlar ona serseri bir tip katmıştı.Artık acıktığımı fark ettiğimde mutfağa gittim.
Normalde yemekleri Beyza yapardı.Bu yüzden eve geldiğinde şaşıracaktı.-------
-Ben geldimmm!Beyza'nın bağırışını duyduğumda salatayı da bıraktım.Baya iyi yapmıştım sofrayı.Ceketini çıkarıp mutfağa girdiğinde bir bana bir masaya baktı.
-Eve kız mı attın,dedi gülerek.
-He Beyza, ben sabahtan beri burada yemek hazırlayayım hanımefendinin dediğine bak.
-Tamam ya,küsme hemen.Şaşırdım sadece,genelde sen su içmek için girersin mutfağa da.
Göz devirip masaya oturdum.Yemeğin ortalarına doğru Beyza ellerime bakınca bende ellerime baktım.
- Naz senin eline nolmuş öyle?
-Ne olmuş,dedim çatalı bırakıp elime baktım.Bir kızarıklık vardı sanırım sabah ki kahveden dolayı olmuştu.
-Şey ya yandı da.
-Nasıl becerdin onu ?
Ona bugün yaşadıklarımı anlattım ve hâlâ aklımda o vardı.
-Kahveyi teklif etmesi güzel hareketmiş yalnız.
-Oha Beyza takıldığın nokta burası mı?
Gülerek kafasını salladığında alaycı bir şekilde gülümsedim.
-Tanışsaydınız bari,dedi.Aklı sıra dalga geçiyordu benimle.
-Adımı bile söylemedim.
-Ee o zaman sen onun adını nasıl biliyorsun?
-Kahveyi bana verdiğinde farkettim.Adını yazdırmıştı.
-Vayyy hızlıymış,hayırlı olsun kanka.
-Of iki dakika ciddi ol lan.
-Ciddiyim ben yarın düğün için elbise bakmaya gideceğim,dedi ve koşarak odasına gitti.Biliyordu tabi dayak yiyeceğini.
-Kaçma,mutfağı sen toparlayacaksın,diy3 bağırıp odama geçtim.
Masanın üzerinde Emre yazılı bardağı görünce istemsizce yüzümde bir tebessüm oluştu.Aniden odaya Beyza'nın odaya dalmasıyla bardağı bırakıp ona döndüm.
-Kalk bana yardım....o bardakla niye bakışıyorsun sen,diyip güldü.
-Yoo bakışmıyorum,dalmışım sadece.
-Neyse ne gel bana yardım et sonra elini saralım kızarmış.
Mutfağı toparladıktan sonra Beyza elimi sardı ve ders çalışmak için odalarımıza dağıldık.
Çalışmam bittiğinde Beyza'nın odasına gittim.Hala ders çalışıyordu.
-Sabahtan dersim var Ben yatıyorum kanka.
-Tamam bitanem iyi geceler.
Yatağıma yattığımda aklım yine Emredeydi.Niye bu kadar onu düşünüyordum? Ve niye aklımdan çıkaramıyordum?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA
Teen FictionBir kahvenin hayatınızı nasıl değiştireceğini bilemezsiniz... *dolunay_111*