My Four Step Brothers

M4SB 3: The Transfer Students

It's already monday. Tinignan ko yung class schedule ko and may class ako this morning. I got up and nagready na for the day.

Mommy alis na po ako. "sabi ko sabay halik sa pisnge ni mom.

Sige ingat. "sabi ni mom at ngumiti.

Umalis na ako ng bahay at nagtungo na sa school. Habang naglalakad ako sa hallway, walang ibang bukambibig ang mga estudyante sa paligid ko kundi yung mga transfer students. Hay nako. Walang ibang alam yung mga tao dito kung hindi puro chismis lang.

Uy alam mo bang magkakapatid pala yung nagtransfer dito? " rinig kong sabi nung babaeng kaklase ko sa isang subject. Mae ata pangalan nun.

Di ko na sila pinakinggan at nagpatuloy nalang ulit sa paglalakad. Nung makapasok na ako sa room namin, agad na akong nagtungo doon sa assigned seat ko. Dahil napaaga yung pagpunta ko dito sa school at wala pa yung prof namin, kinuha ko nalang yung phone ko sa bulsa ko at yung headset ko sa bag saka nakinig nalang ng music.

Lumipas ang ilang minuto, nakita 'kong papasok na yung prof namin kaya dali dali 'kong itinago yung headset at phone ko sa bag. Humarap siya sa aming Iahat habang may abot tengang ngiti sa kanyang labi.

Good morning class. Alam ko na alam ninyong lahat na may mga transfer students tayo. Isa sa kanila ay magiging kaklase niyo, kaya maging mabait kayo sa kanya ah. "dahil dun sa sinabi ni ma'am, agad akong napatingin sa mga kaklase ko. Yung ibang mga babae nagsimula ng mag ingay, yung iba nagtilian, may nagsimula na ding mag retouch ng make-up. Yung mga lalaki naman may kanya kanyang mundo.

"Quiet please! "sigaw ni ma'am kaya napatahimik yung mga kaklase ko. "Mr. Garcia you may now come in. "sabi ni ma'am. The last name sounds familiar. Bumukas naman ulit yung pintuan at may pumasok na isang pamilyar na pagmumukha na ang dahilan para manlaki yung mga mata ko at mapanganga.

Please introduce yourself ijo. "sabi ni ma'am sa kanya. Halos 'di ko matanggal tanggal yung tingin ko sa kanya dahil 'di pa din nagsi-sink in sa utak ko na magiging kaklase ko ang isa sa mga anak ni tito Ryan.

Jiro Garcia. 19, transfer student from Redford University. "maikling pagpapakilala niya sa harap ng mga classmates ko. Bigla naman siyang napatingin sa gawi ko at ngumiti ng nakakaloko.

"Oy Redford University daw oh!"

"Ngayon mo lang alam? San bandang probinsya ka ba galing?"

"Diba school of arts yun?"

"Astig naman, ang cool ng dating. Crush ko na siya!"

Not bad. Redford University, nakuha niyang makapasok dun. It means he excells in some aspect in music. Isa din yun sa mga dream school ko pero too bad, nasa labas yun ng bansa.

Ma'am pwede bang dun ako umupo? "tanong niya sabay turo dun sa bakanteng upuan na katabi ko. Ang dami namang bakanteng upuan dun sa likuran. Ba't niya pa napiling umupo dito sa tabi ko? Nang aasar ba siya?

Kung yan ang gusto mo, sure why not. Pwede kang umupo dun sa tabi ni Miss Monasterio. "sabi ni maam sabay tango. Dahil pinayagan siya ni maam na dun umupo sa tabi ko, samu't saring opinyon kaagad ng mga babae ang narinig at tinamo ko.

"Ano ba yan! Ba't naman niya napiling umupo diyan, pwede namang dito sa tabi ko!"

"Seriously?"

"What the- bakante naman yung katabi 'kong upuan ah!"

So this is how it feels to have a spotlight on you. I can feel those girls throwing daggers at me. Nakakainis man binaliwala ko nalang ang mga komento nila.

Hi Ellie! Miss me? "sabi niya saka umupo na sa tabi 'kong upuan habang nakangiti pa din. 'Di ba nangangalay yung panga niya?

Nope. Absolutely not. "madiing sagot ko ng hindi nakatingin sa kanya.

Oh. Ganon ba? Ako kasi, namiss kita. "sabi niya sabay tawa ng mahina. This guy, ba't parang ang tagal niya na akong kilala? I mean, I just feel it.

Plus I got to be classmates with him. Does it mean he took the same course as mine? This guy is giving me the chills. I was planning on finishing my college here unnoticed but it seems I wont be. I also heard they'll be staying here rather than going back to the US. I got a load of bad luck I guess.

Half of my day isn't that good. Although this step brother of mine is good looking, its also the reason why half of the class kept casting glances at me. I flipped my notebook on the back part and started scribbling something then afterwards, I tore it up and passed it on him.

"Hey you better not tell them about our family being together."

On my peripheral view, I saw him reading what I wrote on the piece of paper and even wrote a responce on it. He passed it back on me and read what he replied.

"Oh, is this a threat?"

He even draw a big smiley on it! This guy! Dali dali akong nagsulat pabalik at ibinigay ito ulit sa kanya.

"Yes and I would really appreciate it if you will cooperate, got it?"

"I wonder what will you do if I wont."

"Better not know."

"Ohh, sounds interesting haha."

"Just do it! Dont bother on giving me a reply again. Just keep in mind that you shouldn't tell a single soul about it. Done."

I heard him chuckle while reading my last reply. He even fold the paper neatly and put it inside his pocket. An hour and half has passed at sa wakas tapos na yung first subject ko this morning. Pagkatapos kong mag ligpit pumunta na ko sa computer lab, my next class will be there. It was good to know na sa subject na to di kami magkaklase. But my happiness quickly faded away ng malaman kong sa last subject ko this morning ay makakasama ko na naman siya ulit. The same thing happened over again but this time di na siya nakaupo sa tabi ko, luckily the seat is already occupied by someone. Thank God, I dont need to deal with him again kasi we're few seats apart.