Bu soruya da verecek bir cevabım yok.
Hiç birini sevmemiş,aşık olmamışsın. Eğer olsaydın,bu soruyu sormazdın.
Aşk denen şey böyledir, Yağmur. Çoğu soru cevapsız kalır. İnsan derdini anlatamaz,dermanını bulamaz.
Kemiklerin kırılmış,tüm vücudun yara bere içindeymiş gibi hissedersin ama görünüşde bir şey yoktur.
Ben hayalci insanlardanım, isteğim her şeyin hayalini kurarım fakat,beni sevmeni çok istediğim hâlde hayalini bile kuramıyorum o kadar müthiş ve felaket bir his.
Bu gün okuduğum kitabın bir bölümü aklıma seni getirdi,(böyle dediğime bakma,sen hep aklımdasın! Bazı kitapları sadece sen okumuşsundur umuduyla okuyorum.)
Kitapta şöyle yazıyordu; çok şeye sahibim ama ona olan sevgim her şeyi silip atıyor. Çok fazla şeyim var ama onsuz hiçbir şeyim yokmuş gibi.
Hangi kitaptan olduğunu biliyorsun,senin okuduğunu görünce ben de başladım.
Umarım artık anlamışsındır neden senden vazgeçemeyeceğimi.
Burada sen charlotte oluyorsun.
Ben ise Werther. Ölmek değil beni korkutan. Ama seni hiç kazanmadan kaybetme fikri nefesimi kesiyor.
Sevgilerimle, Morfin.
[“Bu şehri nasıl yapmışlar böyle üst üste, ne gökyüzü koymuşlar ne günaydın...”]
Merkür.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MORFİN G×G
Short Story"Hiç değilse küçük bir hatıra olmayı istiyorum. Beni unutman,hiç fark etmemen öldümüm olur."
