That Girl Pristine Madrigal

Chapter 5

Trake

The gang seems to know what I already want them to do. Walang sabi-sabing sinipa ni Chase ang kahoy na pinto ng lungga ng gang na pilit kaming binabangga.

Ang Red Arrow na gang na pagmamay-ari ng huwad na si Arthur Panopyo, ang walanghiyang duwag na iyon. Kapag naaalala ko ang ginawa ng gang nila saakin sa bakanteng lote lalong umiinit ang ulo ko. Kung hindi lang sana ako inatake ng sakit ko nung mga ora na iyon ay baka hindi sila nakaporma saakin.

Their gang loves to play dirty with their enemy kahit ang Black Jaguars na gang ni Gino ay kinakanti ng mga h*yop na iyon but I've already had enough of their bulshits. Mapapalagpas ko pa ang ginawa nila saakin noon pero ang pagdamay kay Pristine? It's a different story.

Sinenyasan ko sila na pumasok na sa loob, alam na naman nila ang gagawin pero dahil nasa teritoryo kami ng kaaway kailangan pa rin naming mag-ingat. Alam kong maingat ang naging preperasyon naming para rito kaya naman ayokong magkaroon ng kahit na kaunting pagkakamali.

Pumasok sina Chase, Ace, Patrick at Timothy sa loob samantalang ako naman ay nakasunod sa kanilang apat. We bring some tools incase na magkagipitan. Knowing those jerks, I know they will going to play dirty again.

This gang keeps messing us 7TD.

Dahan-dahan ang ginawa naming pagpasok, wala akong naririnig na kahit anong ingay mula sa loob ng hide-out. Bigla akong kinutuban, parang may mali. Nagtataka kaming nagkatingin nina Chase. And then we heard the door close.

Humarap ako sa likod ko kung nasaan nakapwesto ang pinto. Doon ay nakatayo si Arthur Panopio na may hawak-hawak na dos-pordos. Nakangisi ito saamin dahil naisahan niya kami.

"Tsk tsk tsk, hindi ka pa rin talaga natuto ha? Trake Corpuz?!"

Pristine

Dinalhan kami ni Manang Josie ng maiinom, nagulat ako kasi nakasunod kaagad siya saamin pero kalaunan ay pinasalamatan na rin. Kakaibang ngiti ang ipinakita ni Jessica kay manang. Mukhang matagal na silang magkakilala base sa nakikita ko.

Nanginginig ang kamay na inabot ko ang baso ng juice atsaka uminom roon. Hindi ko alam kung papaano magumpisa ng usapan kaya naman I will try to compose myself first. Being with Jessica makes me feel little. Kahit anong gawin ko, hindi ako kailanman aabot sa kalingkinggan niya.

"Did I make you feel uneasy? Sorry ha,"

Umiling ako at uminom ulit ng juice "Hindi naman ok lang. Ano bang gusto mong sabihin?"

She was taken aback with my straightforwardness. Napalunok ako kasi hindi ko naman gusto na ganun ang kalalabasan ng tono ng pagsasalita ko pero ayoko na kasing makipagplastikan pa. I'm no longer that Pristine. Siguro kaya ako nauuto kasi masyado akong malambot. I'm naïve kaya naman natetetake-advantage ako ng hindi ko nalalaman.

"You're being feisty huh? I like it. Kaunti na lang iisipin kong galit ka nga talaga saakin." Natatawa niyang pahayag. Naoffend ako sa sinabi niya. Bakit ganun, parang lahat na lang ata ng tao minamaliit ako? Ganoon na ba ako kadaling insultuhin?

Natigil sa pagtawa si Jessica. Huminga ako ng malalim at kinuha ang juice na nasa lamesa. Parang mas lalo atang nadagdagan nag pagkairita ko sa kanya ngayong araw dahil sa sinabi niya.

"Sorry, I didn't mean to offend you. It's just a joke. Anyway, I came here because I want to clear some things. Masyadong maraming nangyari nitong mga nakaraang araw and you know that I value the friendship that we build together."