Chasing Love (Villanueva Series #1)

30

Vote. Comment. And enjoy reading
Chasing love
-Elay Biares

This chapter is dedicated to Mc Kinley Tolinero. Happy reading❣️

Sorry for the short update. Coz im not feeling well right now. Keep safe na din sa affected nung ash rain fall.

Home

Its been what? Almost 9 years since I left this country because of pain. Sinong mag aakalang babalik pala ako dito dahil din sa sakit.

Funny. Ever since I was a kid I always dream to have a complete family. Pero ayaw talaga ibigay sa akin.

Pero ayos lang din naman kasi hindi naman magiging ako ang kung sino man ako ngayon kung hindi na din dahil doon.

I looked at my wrist watch and noticed that its already 7 pm.

"Ma, uwi na po ako."

I saw pain through her eyes pero mabilis din namang nawala. I understand, ang tagal kong nawala tapos saglit lang ako dito.

"Bukas ka na lang uwi nak. Miss ka na ni mama eh." hinawakan nya ang magkabila kong pisngi. I can feel the warmth and care through her touch. Sana mula nung pagkabata ay nadama ko na ito.

"Ma, kailangan ko pong umuwi ngayon kasi aayusin ko pa ang gamit ko." ibinaba ko ang mga kamay niya pero hindi ko naman agad binitawan. "Babalik naman po ako dito." unti unting nawawala ang lungkot sa kanyang mata na ikinatuwa ko.

Niyakap niya ako ng napaka higpit at nakigaya na din ang kapatid ko habang sumusigaw ng 'group hug'.

"Text mo ako kapag nakarating kana sa bahay nyo ah. Mag iingat ka. Bukas lang ang pinto ng bahay para sa iyo, anak." kumalas siya sa pagkakayakap sa akin. Tumango naman ako sakanya bilang sagot.

"Ate balik ka po ah. Lalaro pa tayo barbie ulit hihi."

I hugged her and kiss her forehead. I surely gonna miss this kid. She reminds me of tha past me.

"Oo naman. Babalik si ate." I smiled sweetly at her and she did the same to me. What a sweetheart.

I bid goodbye to them at saka sumakay sa kotse. Tumawag kasi ako sa mansyon at nagpasundo na lang dahil ayoko naman mag taxi kasi may dala akong mga gamit.

Darkness is eating me again. Kung mabubusog lang ako kapag kinain ko ito, kakain ko talaga.

I was scrolling through my gallery when I saw a picture of me and Kai. We look so happy back then, pero may Chloe na pala siya. What a nice play Kai.

I deleted all of our pictures together. Iwas na sa sakit at memories na di naman pala talaga totoo at puno lang ng pagpapanggap.

Shut up Stephanie! Umalis kana nga sa Canada pero dala mo pa din ang sakit na mula doon. Dapat iniwan mo na para happy happy na sana.

I stopped from spacing out when I felt that my phone bepped.

Aiza calling...

Walang pag aalinlangan na sinagot ko ang tawag. Baka magalit kasi kaoag hindi ko nasagot ang tawag niya. And for sure, kasama neto si Marj.

"Hello?" I asked while still looking at the window.

"Hello hello ka dyan. Bakit ka umalis ng walang paalam aber? Ano bang meron kaya ka umalis?"

"Hey bitch! Did something happen? Papatayin na ba namin si Kai?"

I laugh at their words. Minsan talaga daig pa nila ang magulang kapag napaparanoid.

"Relax. Nothing happened. And besides mas okay na din ako dito. Mga bad influence kasi kayo." tumawa akong muli when I heard them groaned. Bull's eye.

"We're not a bad influence honey boo." I roll my eyes heaven wards. Gosh! Aiza and her endearment.

"I agree with Aiza! Inalis lang naman namin ang kainosentehan mo sa mundo. What's wrong with that?" wow naman Marj. So parte ba ng kainosentehan ko sa mundo ang panglalandi ng lalaki?

Hindi naman basta basta tatahimik ang dalawang ito kaya ikinuwento ko na lang sakanila ang napag usapan namin ni Kai sa may garden noon. And after that they burst in anger.

Di daw sila papayag na ganon na lang ang mangyari after they support him to be with me.

See? Kaya ayaw kong sabihin sakanila kasi alam kong ganon ang magiging reaksyon nila. 

Ibinaba din anman nila ang tawag dahil masyado na daw gabi doon. Oo nga pala, magka iba pala ang oras sa Canada at Pilipinas.

Nang makarating sa mansiyon ay tinext ko kaagad si mama na nakauwi na ako. Yun kasi ang sabi niya eh.

"Welcome home senyorita."

Nilingon ko kung saan nang galing ang boses. Doon nakita ko si nanay Nora, ang mayordoma dito sa bahay.

Nginitian ko ito saka dumiretso na sa aking kwarto. It has the same vibes simula nung iniwan ko ito.

This feels like home.

Napaka gaan sa pakiramdam na nakabalik ako dito sa bansa na kung saan ako nagmula. My home. My country.