"ျဖဴလံုးေလး သေဘာက ဘယ္လိုလဲ "
"အင္း .. ခ်စ္တယ္ "
မနွင္းျဖဴေလး ရဲ႕ ပါးမို႔မို႔ရဲရဲေလးဟာ
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းလဲ ေျပာခဲ့ဖူးၿပီးသား
ၿပီးေတာ့
အခ်စ္ေတြရွိေနမယ့္ မနွင္းျဖဴေလးရဲ႕ ပံုမွန္ထက္ နီရဲေနမယ့္ ရွက္ရဲရဲ မ်က္နွာေလးကို အရမ္းျမင္ခ်င္ခဲ့ဖူးတယ္ ။တကယ္တမ္း ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ
တြဲျမင္လိုက္တဲ့သူရယ္ စကားသံရယ္ေၾကာင့္
ဒီေနရာကိုမွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေရာက္လာၿပီး
ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အျပစ္တင္မိသည္ ။မနက္ျဖန္ Christmas ေန႔မို႔လို႔
မနွင္းျဖဴေလးက ဘုရားေက်ာင္းသြားၿပီး အလုပ္ေတြ ကူလုပ္ေနတယ္ဆိုေသာေၾကာင့္ လိုက္လာခဲ့ရာက
ဘုရားေက်ာင္းဝင္းထဲက ခ်ယ္ရီပင္အိုေျခာက္ေအာက္မွာ
ရပ္ေနတဲ့ မနွင္းျဖဴ နဲ႔ ထိုလူကို လွမ္းေခၚမိခါနီးေလးမွာ
ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေတြ ၿပံဳးေနတဲ့ မ်က္နွာေတြဒီတစ္ခါေတာ့ တိတ္တဆိတ္လွည့္ျပန္သင့္ၿပီ မဟုတ္လား
အလကားသက္သက္ မနွင္းျဖဴရဲ႕ ဘဝေလးထဲ ဝင္ရႈပ္မိတာပဲ ။"ေမေမ ဒီတို႔ျပန္ၾကရေအာင္ "
"ဟင္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ "
ဘာမွျပန္မေျဖေပမယ့္
ဒီမ်က္နွာမေကာင္းတာျမင္ၿပီး ဘာမွဆက္မေမးေတာ့"ေမေမ ေလယာဥ္လက္မွတ္ မွာထားလိုက္မယ္
ဒီေန႔ေတာ့ ျပန္လို႔ရအံုးမွာ မဟုတ္ဘူး "ဒီရက္ပိုင္း မနွင္းျဖဴ ကို မေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ေနရမလား
ဒါမွမဟုတ္ ဟန္ေဆာင္ၿပီးပဲ ၿပံဳးျပရမလား ဒီ မသိ
ဒီ သိတာက ခုခ်ိန္မွာ အားလံုးရဲ႕အေဝးကို ထြက္ေျပးခ်င္ေနသည္ ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ထြက္ေျပးစရာေျမ မရွိ"ေမေမ မနက္က ေခါင္ရည္ေတြ ရွိေသးတယ္မွလား "
မနက္က ၿမိဳ႕ထဲကလူေတြ လာပို႔ထားတဲ့
သက္တမ္းရင့္ ေခါင္ရည္ ခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ကို တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ ေခါင္းထဲမွာ ရီေဝေဝ ျဖစ္လာေပမယ့္ အဆံုးစြန္အထိ
ေမ့လို႔ရေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီလို ဖီလင္မ်ိဳးက မဆိုးဘူးပဲ
ရီေဝေဝ အာရံုထဲမွာ ေတြ႕ခ်င္သူကို ေတြ႕ေနရသည္ ။