SİYAH GÖKKUŞAĞI

Bölüm 1-Ailemin evinde işin ne?

MISRA KORKMAZ

Sabah her normal insan gibi saatim yada annemin sesiyle uyandım demeyi  çok isterdim,ama beni  uyandıran zeki arkadaşım Rüzgar'dı. 

+Alo kankaların en güzeli nasılsın?

-Rüzgar annene düşman mısın sen?

+Yok kanka anneme neden düşman olayım çok seviyorum ben annemi.

-Beni niye sabahın bir vakti arıyosun o zaman?

+Allah aşkına Mısra bugün sınav olduğunu unuttun mu?

-Lütfen şaka de sınav yok dimi uyandırmak için yapıyorsun.

+Yok devenin nalı ben böyle bir konuda şaka yapar mıyım kanka?

-Doğru söylüyorsun ,tamam kapat hazırlanayım bari.

+Okulda görüşürüz kanka .

-Mümkünse konuşmayalım kanka mümkünse konuşmayalım.

Telefonu kapatıp yastığımı öptüm ve yataktan çıktım ,elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı indim .Annem babam ve Mirza oturmuş kahvaltı yapıyordu. Sanki oturmadan yiyebilirler allahım bu aralar ne kadar salak oldum ben böyle.Neyse gene çok konuştum Mirza'nın yanına oturdum  "Günaydın!" dedim .Mirza bana bakıp gülümsedi. Annem ve babam  sırıtıyordu ,evet ciddi ciddi sırıtıyor bunlar ya n'oldu acaba? Annem gülümseyerek babama baktı ve bir çocuk gibi "Ayy Mahir ben daha fazla dayanamıyorum söyleyeceğim ." babam anneme söyleme der gibi baktı .Biz bu aralar görünmez mi olduk acaba?Duyurulur bizi gören olursa polise haber versin biraz kaybolduk ta. Of gene boş konuşuyorum ,annemle babamı umursamadan yemeye devam ettim tabi yemeğimle oynuyordum fazla yemeyi sevmem zaten."Merit geri dönüyor ." kafamı tabaktan kaldırmadan gözlerimle anneme baktım.Bize şaka yapıyordu ama hiç komik değildi ."Anne bu hiç komik değil." dedi Mirza. Aslan be kimin kardeşi içimi okuyor mübarek. "Evet komik değil biliyorum komik değil çünkü şaka değil." bu sefer gülüyordum ama sinirden hepsi bana malmışım gibi bakıyordu, gülmemi zar zor durdurup "HİÇ ÖYLE BAKMAYIN SİNİRDEN GÜLÜYORUM." Ama annem gayet ciddiydi ona sorar gibi "Sen ciddisin ?" dedi Mirza .babamda "Evet ciddi Merit dün hazırlanıyordu bu gün gelir ,dedeniz hafttaya geliyor o gelene kadar burada kalacak ama o gelince dedenizle  kalmaya devam edecek." Lafı annem  aldı "Arıca sizinle aynı sınıfta dedenizle kalacağı evde sadece iki sokak aşağıda ."Ciddiydi bunlar Allah'ım kaç yıllık duam kabul oldu sonunda sevinçten çığlık atıp anneme sarıldım "Anne seni çok seviyorum bu gün duyabileceğim en güzel haberi verdin çok teşekkür ederim ." annem gülüyordu "Dur deli kız yaşlanıyorum ben ." annemi  bıraktım ve yemeğe geri döndüm ama Mirza tepki vermemişti . Ona bakıp "Mirza bir şey demeyecek misin ? Merit diyorum geri diyorum geliyor diyorum. " Mirza bana ters bir bakış atıp "Ne yapayım giderken bize mi sordu? HAYIR! ozaman gelirken de haber vermesine gerek yok ben onsuz olmaya alıştım ve gelmesini de istemiyorum geldiği gibi geri gitsin Fransa'ya " deyip masadan kalktı. Babam "Ne oldu buna şimdi " ben babama umutsuzca bakıp "Gittiği için Merit'e kızgın  baba ." annem "Kızım konuş onunla." "Anne şuan sinirli sonra uzun uzun konuşuruz."dedim ve masadan kalktım. Odama çıkıp  dişler,m, fırçaladım okul kıyafetlerimi giyip azcık makyaj yaptım saçımı  dağınık topuk yaptım ve hazırdım .Çantamı  telefonumu kulaklığımı  aldım Mirza ben hazırlanırken çıkmıştı. neden bunu yapıyor anlamıyorum ya  neyse. aşağıda kırmızı kabanımı giydim ve evden çıktım hızlı hızlı yürüyordum çunku kar yağıyordu ve kışı hiç sevemem .yolda ilerlerken telefonum çaldı arayan  Barkın'dı 

-ALO Mısra nerdesin ?

+Yoldayım geliyorum noldu?

-Evden çıktın mı ?