Chapter 1

48 2 0
                                    

Nagising ako sa panaginip na pilit kong binabaon sa sarili ko. Bumangon ako at pumunta sa banyo. Kinuha ko ang kulay mint green na sipilyo at toothpaste. Napahinto ako habang pinagmamasdan ang aking sarili sa salamin. Buhaghag ang aking wavy na itim na buhok. Kalat ang aking make-up at sobrang haggard ng mukha ko. " Kasal, huh?", tanong ko sarili ko. Napatulala ako sa repleksyon ko sa salamin. " Hayss, Manuela. Ang pangit mo!", ginising ko ang sarili ko at nagsipilyo. May pasok pa ako at siguradong magagalit na naman ang boss ko. Not to brag but I am now a successful architect, and one of the highly recommended architect from richest companies. As of now, nasa Japan quarters ako and a few weeks later ay babalik na ako ng Pilipinas for another project. Reign Manuel Amatori, I am half Japanese and half Filipina. My mother was a Filipina and she's lovely but my dad, he is awesome. Kahit hindi ko siya nakita simula't sapol, I know how much he loved me." Kkkrrriiinnngg!! Krrinnggg..." This is it! Tinatawagan na ako ng boss ko. " Yes, Miss Amatori speaking?", agad kong hinanap ang bag ko at mga papers. Kailangan kong magmadali dahil ma le-lechon ako ngayon sa office. " Yes, I'm already 2000 meters away from the office.",I know right! Pinoy na Pinoy ang ugali ko. But if you want to survive on your job then be like me. Agad kong pinahahururot ang Koenigsegg CCXR Trevita ko. I don't want to offend you but katapat lang naman ng condo ko ang company na pinapasukan ko, but to look sassy syempre may paandar din naman si self. " Yuuusshhh!!", agad kong pinark ang sasakyan at nagmamadaling bumaba para maabutan ko ang elevator na ngayon ay papasara na.
Agad namang nagbigay daan ang ibang empleyado at binati ako. '' Ohayyo gusaimasu ( good morning)", bati ng mga empleyado sa'kin. We all know Japan is country where the people are very much disciplined and respectful. Maimpluwensya akong tao sa kompanyang to kaya syempre nakakatanggap ako ng special treatment. " Ohayō misuamatori. Kyō wa, Firipin de no atarashī purojekuto no purezentēshondesu. Daitōryō wa sudeni kaigi ni sanka shite imasu.( Good morning miss amatori. Today's the presentation for your new project in the Philippines. Mr. President is already at the conference.)", bungad sakin ng secretary ko paglabas ko ng elevator." wakarimashita ( I understood)",sabi ko sa kanya at kinuha ang mga folders na kakailanganin ko sa meeting.

Pagdating ko sa conference room ay nagsimula na ang presentation ng isa sa mga architects. Tumabi ako kay Mr. Pres at binigay sa kanya ang mga papers. Nakinig ako sa presentation ng bawat isa and here it comes. They're now presenting the project that I'll be taking sa Pilipinas. Pinakinggan kong mabuti ang bawat detalye ng plano and I was shocked. Yes! Sobrang nabigla ako sa pangalang nababasa ko screen. Charles Spanwoode. Inulit-ulit kong basahin ngunit siya nga. Charles Spanwoode will be my boss in the Philippines. I was stunned at wala akong ibang naisip kundi "Hell!"...

His PromiseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon