My Destiny Boy (Complete)

THE FINALE

Kinabukasan pagpasok ko ng school, sinalubong ako ni James.

James: Dyenie, come with me I will show you something.

Pumunta kami sa may malaking field at nandun ang maraming tao..

Dyenie: Anong meron?

Lumapit kami dun at nagulat ako ng bumungad sa akin ang mga cheering squad at pagkatapos ng sayaw nila nasa likod ko si Deiblor. Biglang bumababa ang banner na nasa likod niya na may nakasulat na Will you be my Mrs. Parma? Lumuhod si Deiblor sa harap ko.

Deiblor: D, will you marry me?

Naku, iba na toh ngayon totoo na ang kasalan naming dalawa at wala na sa kontrata. Hindi na ko nagdalawang isip pa at....

Dyeni: Yes D. Pakakasalan kita.

Rinig mo ang hiyawan ng mga tao sa amin at ang kanilang mga palakpakan. Niyakap ako ni Deiblor Nandun din pala sila Mama at tita Celly na soon to be my mama na din. Lumipas ang ilang buwan at graduation na namin, Masayang masaya ako dahil ako ang class valedictorian. At si Deiblor naman ang Valedictorian sa klase nila.

AFTER A WEEK

Nagpapaplano na sila mama para sa kasal namin ni Deiblor.

Mama: Anak magpapasukat ka na pala ng damit mo mamaya sumama ka sa kin.

Dyenie: Ok po ma. Ahhm, ma check ko lang po yung mga kailangan pa.

Mama: Oh sige isaisahin mo at chechekan ko.

Dyenie: Catering

Mama: Chek

Dyenie: Venew

Mama: Check

Dyenie: Foods

Mama: Check

Dyenie: Guest

Mama: Check

Dyenie: How about the invitations ma?

Mama: Yun na nga ang list ng invitation ay na kay tita Celly mo kung wala sa kanya na kay Deiblor.

Dyenie: Sige po daan na lang po ako dun mamaya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

This is it araw na ng kasal naming dalawa. Minemake upan na ko ng chakang bakla kong kaibigan na si Rudolf.

Rudolf: Oh yan bakla ha. Maganda ka na wag kang iiyak mamaya naku sayang ang gawa ko sa mukha mo.

Dyenie: Oo naman friend salamat.

Isinuot na sa kin ang wedding gown. Ang lugar ng kasal namin ay sa Simbahan. Nagsimula ng pumasok ang mga guest. Unang pumasok sila Kim at Albert, sunod ay si Sandra, sunod si Rudolf na bakla, sunod ay ang papa ni James, sunod ay si Sir Floid, sunod si James, next is Rence and Hershy, next is Deiblor kasama si tita Celly, then si mama. And last but not the least ang pinakamagandang Bride walang iba kundi ako. Habang naglalakd ako papuntang altar ramdam ko ang kaba at the same time ang saya. Na ang lalaking nakasama ko ng mahabang panahon at nanloko sa kin ay ang taong pakakasalan ko ngayon. Parang gusto kong tumakbo pero naisip ko araw ko toh at dapat nandito ako. Maya maya nakarating na ko sa kinaroroonan ni DEiblor at inakay na nya ko papunta sa pari. Now this is the fun part.

Priest: Deiblor Parma tinatanggap mo ba si Dyenie Ann Hermosa bilang kabiyak mo habangbuhay sa hirap o inhawa sa sakit at sa saya at hanggang sa inyong kamatayan?

Deiblor: I do

Priest: Dyenie Ann Hermosa, tinatanggap mo ba si Deiblor Parma bilang kabiyak mo habangbuhay sa hirap o sa ginhawa sa sakit at sa saya at haggang sa inyong kamatayan?

Dyenie: I do.

Priest: Now I will pronouce you husband and wife. You may kiss the bride.

Hinalikan nya ko at masaya ang lahat. Dito na nagtatapos ang kwento ng buhay ko kasama ang aking Destiny boy. At we live happyly ever after.