My Destiny Boy (Complete)

CHAPTER 14

Kinabukasan pagkatapos ng party pumasok na ko sa school. Nakita ako ni James na nageenrol sya.

Dyenie: Oh dito ka na magaaral?

James: Yup because I want to be with you,

Dyenie: Talaga

James: And................... I want to be with my kuya and mom.

Dyenie: You're so silly syempre I know naman yun pero thanks na rin kasi nandyan ka for me..

James: Anytime Dyenie. Me at your service (sabay kindat sa akin)

James: Ahhm, by the way punta ka mamaya sa garden nandun ako maysasabihin lang ako sayo.

Dyenie: Ok bye sige una na ko I have a class.

James: Ok bye Dyenie.

Katanghalian nagpunta nga ako sa garden but di ko sya nakita dun ang nakita ko lang ay isang bouqet ng flower at nakasulat na FROM ay MR. POGING PARMA and TO MRS. PARMA SOON. Maya maya bigla na lang sumulpot si James na naggigitara at ang kumakanta ay si Deiblor.

"So don't call me baby, unless you mean it. And don't tell me your leaving. If you don't believe it so let me know the truth, before I Dive right in to you."

Deiblor: I'm sorry Dyenie, sana mapatawad mo ko.

Dyenie: Kung patawarin ba kita hindi mo na ko sasaktan ulit?

Deiblor: I promise I will love you all over again

Niyakap nya ko at masaya ako na ok na kami ulit sana magtuloy tuloy na toh, sana wala ng mangyaring masama at sana masaya na ang lahat. Kinahapunan sumaakay kami sa kotse nya at nagpunta kami sa isang field na kitang kita mo ang sunset at nagusap kami doon.

Deiblor: Alam mo ngayon ko na lang ulit nakita ang sunset na kasama ka D.

Dyenie: HAha! Ako nga ngayon na lang ulit eh. SIguro 3 years na din nung huli akong nakakita ng sunset

Deiblor: Wow! Ako nga matagal na ding naghihintay sayo na bumalik sa kin

Dyenie: Hay, ikaw naman kasi eh. Pero may tatanong ako sayo D.

Deiblot: Ano yun D?

Dyenie: Noong araw ba ng flight ko pinuntahan mo ba ako sa airport

Deiblor: Oo naman kaso di na kita inabutan

Dyenie: Alam mo babalik sana ako

Deiblor: Huh? Anong ibig mong sabihin?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(Flashback)

Ako habang umiiyak

Dyenie: Kuya ibalik nyo po

Mama: Huy ano bang sinasabi mong ibalik nasa ere na tayo anak.

Dyenie: Pero ma hindi ko kayang iwan si Deiblor ma.

Mama: Tama na anak kalimutan mo na sya.

Niyakap ako ni mama habang patuloy pa rin ang pag iyak ko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(Come back to the story)

Dyenie: Kaso di na pedeng bumababa yung eroplano eh. Haha!

Deiblor: Ok na yun D kalimutan na natin yung nangyari sa nakaraan ang mahalaga kasama na kita ulit ngayon at ayos na ang lahat.

Niyakap nya ako at hinalikan sa noo. Habang unti unting lumulubog ang araw sa kabundukan.