My Destiny Boy (Complete)

CHAPTER 11

CHAPTER 11

Pagpasok ko sa school kinabukasan, nagkita kami ni James.

James: Hey, Dyenie can we talk?

Nagpunta kami sa rooftop ng school.

James: It is true that Deiblor is your Ex boyfriend?

Dyenie: Yes

James: So what is his full name.

Dyenie: Deiblor Parma

James: Parma so his mother is Celly Parma?

Dyenie: Yes why?

James: OMG I have a brother

Dyenie: What are you talking about?

James: My mother's name is Celly Parma.

Is that real. Napatitig ako sa kanya at nagulat ako ng malaman kong sya ay anak ni tita Celly at the same time kapatid sya ni Deiblor. Destiny na nga ba ang naglapit sa aming dalawa o coincedence lang.

Dyenie: So why are you not together with your mom and brother?

James: Because she don't accept me. (malungkot)

Dyenie: Why? YOu are so intelligent, hardworking and kind person why she did'nt accept you?

James: Because my dad fool her, my dad got a second wife and mom knew that dad was fooling her. So my brother and my mom go to the Philippines and my dad did'nt agree to be alone so he get me from my mom. And I agree because I love my dad. So that my mom' favorite is Deiblor and she was very disappointed with me.

Dyenie: Do you want to see her?

James: Of course I want to. I love her

Dyenie: I have an idea.

Pumunta kami sa dad nya at kinausap namin sya para sa pag-alis ni James papunta sa Pilipinas kasama ko.

Mr.Parma: Are you sure you want to see your mom?

James: Yes dad so please allow me

Mr. Parma: I understand your situation son. I don't want you to be mad at me, so............ i will allow you

Masayang masaya si James dahil pumayag ang dad nya. Samantalang ako naman ay umuwi na sa bahay at kinausap ko si mama habang nasa higaan na ako.

Dyenie: Ma, gusto ko po sanang mag-aral ulit sa Philippines

Mama: Sigurado ka ba dyan anak?

Dyenie: Opo ma nagpunta lang naman po ako dito para makapag-isip isip. Hindi para manirahan

Mama: Sige kung dyan ka masaya anak.

Kumuha kami ni James ng ticket na sabay ang flight namin. Araw ng flight namin, hindi maitago ang saya sa mukha ni James noong nasa eroplano na kami. Sobrang excited na sya na makita ang mama at kapatid nya habang ako pinag-iisipan kung anong ihaharap kong mukha kay Deiblor. Pagbaba namin ng eroplano kasama si mama, nagdiretso na kami sa bahay. Nagpahinga na kami pareho, kinabukasan nagtungo kami sa bahay nila Deiblor. Buti na lang maaga pa noon maaypasok kaya nasa school si Deiblor. Nakita ni James si Tita Celly.

James: Mom

Tita Celly: James? Is that you?

James: Yes ma

Niyakap ni James si Tita Celly at napapaiyak.

James: I'm sorry mom

Tita Celly: No, son its all my fault. I'm sorry

James: I miss you mom

Tita Celly: I miss you too

Maya maya nag paalam na ako sa kanila

Dyenie: Ahhm, tita maiwan ko muna kayo mapasok muna po ako sa school

Tita Celly: Ok iha take care thanks

Dyenie: James I have to go, enjoy your time with your mom

James: Bye Dyenie

Pagpasok ko sa school nagulat ang lahat sa pagdating ko, natulala sila ng makita akong nagbalik. Eksaktong nagdedecorate sila ng school para sa mga studyanteng mag eenroll.

-OMG sya ba yan

-Teka kilala ko sya

-Bat sya nandito

Nagdiretso ako sa my gym at doon inabutan ko sila Deiblor at Kim na nag aayos ng mga gamit.

Kim: Deib can you give that to me?

Deiblor: Ok here.

Nilakasan ko ang boses ko habang nasa likod ko ang mga taong tinitignan ang pagbabalik ko.

Dyenie: Ahem,

MAlakas kong pagsigaw,

Dyenie: I think there is a Celebration here

Narinig ako ni Deiblor at Kim at nagulat sila ng makita ako.

Deiblor: Dyenie? Is that you?

Iba na talaga ang dami ng nagbago simula ng umalis ako. May nabago na rin sa mga tao kung dati wala silang pake kapag dadaan ako ngayon pinagtitinginan na ko ng lahat sa bawat daan na dadaanan ko. At ngayon makakausap ko ng muli si Deiblor.