Yorgun ellerim.. Ellerimden çıkan kederin kelimeleri.. Yorgun bedenim.. Nefesim.. hiçliğe sürüklenmek üzere yokluğa sürüklenen ruhun ve bitkin cemalim..müjgan yapışmış birbirine her bir göz yaşımda kapanıp açılan gözlerime.. Sevgimi bile anlatacak gücüm kalmadı..
Tek bir kelime var boşalmış zihnimde.. Yorgunum.. Hem de çok yorgun.. Olmasam anlatırdım yorgunluğumu sayfalarca Nazım gibi.. Ama çok yorgunum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah & Beyaz
Cerita PendekAğlamak nedir ? insanoğluna göre ? Acizlik , güçsüzlük ... duygu değil sanki ! Boşuna dememişler ; Çocuk gibi ağlamak istiyorum , çünkü sadece o zaman yargılanmıyorum ... Kalbimden , zihnimden ve ruhumdan geçenleri , elimden geldiğince sizlerle payl...