Αγαπήτη μου,
Είσαι υπέροχη.
Είσαι πανέμορφη και πολύ έξυπνη.
Δεν έχω ξαναδεί γυναίκα σαν εσένα.
Όταν χαίρεσαι, ένα χελιδόνι πετάει απο την καρδιά μου.
Όταν στεναχωριέσαι, η γη μου και η φύση μου κλαίνε.
Τα δάκρυα σου ποτίζουν τα λουλούδια της καρδιάς μου.
Τα μάτια σου την μέρα μοιάζουν με αγγέλους.
Όταν με βλέπουν, ανακουφίζουν τον κόσμο μου.
Τα μάτια σου τη νύχτα, μοιάζουν με αστέρια.
Φωτίζουν την ύλη και την ύπαρξη μου.
Όταν δεν είσαι δίπλα μου πεθαίνω.
Όταν δεν μ'αγγίζεις αρρωσταίνω.
Όταν δεν με κοιτάς κάτι παθαίνω.
Όταν έρχεσαι κοντά μου, φτερουγίζει η ψυχή μου.
Όταν με κοιτάς, ανθίζουν στην πλάση μου τουλίπες.
Όταν με αγγίζεις, αναστένεται η καρδιά μου.
Το άρωμα σου μυρίζει πάντα.
Η παρουσία σου πάντα αισθητή.
Η μιλιά σου, τργούδι του Παραδείσου.
Το φιλί σου, Θρύλος των χωρικών.
Το κορμί σου, στέκι των ονείρων μου.
Σ'αγαπάω. Πάντα. Συνέχεια. Παντού.
Η Νιότη μου είναι Δική σου.
~Στην Κοπέλα Που Ποτέ Δεν Είχα.
YOU ARE READING
αόριστες επιστολές
PoetryΛόγια που ποτέ δεν υπόθηκαν, σκέψεις που δεν έγιναν πράξεις και νοσταλγία για καταστάσεις που κανείς δεν έζησε. Sad but true.