Ne Evreni

Foma ve Kadzum'a Dair

Kara Diyar'da ilk istila sonrası çok büyük bir acı yaşandı yaşandı. Çünkü Morflar, Sablar ve Varalar ekseriyetle katledilmişti. Hatta öyle ki Karanlık Diyar'ın efendisi bile katledildi.

Kadzum katledildikten ruhu kaçtıktan sonra ilk önce geldiği yer kalesi olmamıştı. Kadzum ilk önce Vara Kalesi'ne gitti. Geri kalan Varalara üzüntüsünü iletti. Varalar çok üzülmüş olsa da Kadzum yeni Varalar düşündü, yeni fakat eskilerinin yok edildiği gerçeğini değiştirmeyecek Varalar.

Kadzum burdan sonra Sablar'ın olduğu Mayve Kalesi'ne gitti. Oraya dönmüş olanlardan biri Mayve'ydi. Olan biteni anlattığında Kadzum ilk kez göz yaşı döktü. Hatta kimileri o an bunu gören Mayve'nin kendini öldürmek istediğini söyleyedururlar. Kadzum Sablardan bedeni hala sağlam olanların ruhlarını çağırdı ve onları Kadzum Kalesi'nde büyük bir salonda tuttu. İstedikleri her şeyi bulabilecekleri bir salondu burası. Elbette bulabilecekleri en büyük şey Karanlık Diyar efendisinin sevgisidir.

Kadzum Mayve Kalesi'nden sonra kaleye döndü. İçinde Savara ve Morflara dair güven olduğu için bu konuyu hiç düşünmedi. Fakat 3 hafta geçtikten sonra gelen Savara ile gelen haberle yüreğinde en ufak bir mutluluk ve sevgi izi kalmamıştı. Morflar, Sablar ve Varalar kendilerinin çalınan toprakları için savaşırken yok edilmişlerdi.

Kara Diyar'da zaman geçip giderken büyücüler geldi. Saynezye, Kara Büyü Kulesi'ni istedi Kadzum'dan. Nema ise Sablar'ın lideri oldu. Mavrid isimli büyücü ise Varaların kralı oldu. Zibor Saynezye'nin yardımcısı oldu. Resi ve Pozen ise Nema'ya yardımcı oldular. Jil ve Necir her zaman Savara'nın hizmetkarı olan büyücüler oldular.

Büyücüler geldikten uzun bir zaman sonra Kara Diyar'a ayak basan bir ulus daha oldu, Gulevler. Zirov'un Kralı olduğu bu ırka Kadzum deliğinin yanında büyük bir şehir krallığı verildi Gulevlere. Gulevler geldikten sonra üzerinde kara bulutlar azalmıştı Kara Diyar'ın. Hatta eğer ki o zaman yeniden adlandırılmaya gerek duyulsaydı Gri Diyar denilebilirdi adına. Çünkü hep güz gibiydi. Hava ne sıcak ne soğuk, ne çok yağmurlu ne güneşli, ne sert rüzgar eser ne de rüzgarın varlığı hissedilmez.

Kadzum Gulevlerde gelince farklı düşünmeye başladı. İlk baştaki Kadzum yerini farklı birine bırakmıştı adeta. Kadzum; Varaları, Sabları ve Morfları insan biçiminde düşündü. Bu ırklar isimlerini hep korumuş olsalar da özellikleri birbirine benzemeye başladı. Varalar yine ölümsüz kaldılar yorulmadılar fakat yeme içme ihtiyaçları daha da arttı. Sablar yine çok güçlü ve iyi silah kullandılar fakat artık yüreklerinde merhamet vardı. Morflar'ın derisi yine güçlüydü, gözleri çok iyi gördü ve çok hızlı koştular ama onların içi sevgiyle doldu.

Kara Diyar'ın geçmişinde çekilen acılar çok fazlaydı. Çok acı çekilmiş olmasına ve onca ölüme rağmen hak ettiklerini alamanın acısı hep yüreklerinde kaldı.

*******

Kara Diyar, ilk istiladan sonra Gulevlerin de gelişiyle birlikte mutlulukla tanışmıştı. Kadzum, pek çok yaptığından dolayı pişmanlık duymaya başlamış olsa da yaşanmış olan her şey, yaşanmıştı. Kadzum her ne kadar pişman olsa da topraklarının çalınmış olmasını, pek çok askerin katledilmiş olmasını asla unutmadı. Fakat insanlara karşı değil Foma'ya karşı büyüdü bu nefret.

İlk istilanın 78. yıl dönümünde Kadzum Kade'nin sırtına atladı ve kılıcını aldı. Fomrid'e kadar gitti. Fakat onu ilk görenler Farmolar oldu. Askerler Naz olduğunu anladılar fakat çok korkunç görüntüsü olduğu için ürktüler ve silahlı olduğu için silahlarını ona doğrulttular fakat o silahını yere attı. Kral Zavo hemen oraya geldi. Kim olduğunu sordu. Kadzum; "Sana ölümsüzlüğünü veren, katlettiğin Kadzum'um" dedi. Sonra Zavo kılıcını aldı eline. Fakat Kadzum hiçbir hareket yapmadı. Zavo o anda anladı ve dedi ki; "Onun için mi?", Kadzum cevap vermedi fakat Zavo anladı ve "O kaleden çıktığın zaman ben burada olacağım" dedi.

Kadzum yere attığı kılıcını alarak Fomrid'e yöneldi. Kapıya geldiğinde Ne mi yoksa Foma mı açtı kapıyı bilinmez. İçeride ne olup bittiğini de hiçbir hikaye anlatmaz. İki gün boyunca bazen ışıklar saçarak büyük bir savaş olduğu söylenir. İçeriden çıkansa Kadzum oldu. Kadzum oradan çıkınca Fomrid kalesi yıkıldı.

İçeride ne olup bittiği bilinmez olsa da içeriden çıktıktan sonra olanlar pek çok şiire ve şarkıya konu olmuş, nice hikayeler yazdırtmıştır. İçeriden yara bere içinde çıkan Kadzum ölmeyi umarak Farmo kalesinin önüne gelmiş. Onu gören hiçbir Farmo onun karşısına çıkmaya cesaret edememiş. Kale önüne geldiğinde Zavo şöyle demiş; "İki gündür harptesin, yorgun düşmüşsün, seni buradan göndermem fakat burada iyileştiğinde ya kılıcım seni öldürür ya da sen beni öldürüp Kara Diyarına gidersin.", Kadzum kafa salladı. Sonra Farmolardan bir kaçı onu bir eve götürdü. Bir hafta misafir edildi ve yaraları iyileşti.

Yaraları iyi olan Kadzum kalenin önüne gitti. "Ben hazırım ey insan!" diye bağırdı. Sonra Zavo geldi. Daha öncesinde üzerinde çiftçi kıyafetleriyle çok daha büyük bir bedendeyken öldürdüğü Kadzum karşısındaydı. Bu sefer korkuyordu çünkü kaybedeceği çok fazla şey vardı. Fakat asla geri çekilmedi. Kılıcını aldı ve savaştılar. Sabah başladıkları savaşları akşama kadar devam etti. İkisi de çok yorgun düşmüş olsalar da ciddi yaralar almadılar. Fakat en sonunda Zavo ona yaklaşamayacağını anladı ve kılıcını Kadzum'un bacağına fırlattı. Kadzum kılıcını yere attı ve Zavo koşarak kılıcını Kadzum'un bacağından çıkararak boynuna sapladı. Zavo böylece ikinci kez Kadzum'u öldürmüş oldu. Fakat ne Foma'nın ne de Kadzum'un ölümünden emin olunamadı çünkü ruhlarının akıbeti bilinmiyordu.

Zavo Kadzum'u öldürdüğünde herkes oraya toplanmıştı. Pek çokları Zavo'nun kaybedeceğini ve krallığın Kadzum'un eline geçeceğini düşündü. Bunu düşünenlerden bazılarıysa bunu istedi. Sonra Zavo, tacını giydi ve; "Şimdi buradayız, buradakiler kadarımızsa aramızda değil. Foma'nın dediğine göre bazen insanlar ölmesi gerekirmiş. Öyleyse bundan şunu anlamamız gerekiyor ki bazen de Tanrıların ölmesi gerekiyor. Hırsızlar, katiller, yalancılar. Bizse bundan sonra daha güvende olacağız. Kimse bize saldıramayacak!" dedi. Herkes onu ürpertiyle dinledi. Herkes korktu. Zavo'ysa onların korkan bakışları arasında saraya döndü.

Kadzum ve Foma'nın ölümünün ardından Ak Diyar ve Kara Diyar'da başsızlık bir süre hüküm sürdü. Fakat Kara Diyar'da herkesin düşüncesi Saynezye'den yanaydı o da bu düşüncelerinin aksini iddia etmedi ve Kara Diyar'ın efendisi oldu. Ak Diyar'daysa 25 yıl sonra Heru dönene kadar efendi olmadı.