Aceleyle Jungkook'la dudaklarımız arasındaki mesafeyi kapatıyorum. Başkalarının bizi görmesi umurumda değil. Parmaklıklar arasından öpüşmek zor ama bu da umurumda değil. Artık hiçbir şey umurumda değil.
Jungkook sadece benim duyabileceğim bir sesle " Şimdi aşkın ne olduğunu biliyorum. " diye fısıldıyor ve parmaklarıyla gözyaşlarımı yüzümden siliyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PS : Arkadaşlar sizlere hem FİNAL bölümünü hem de Epilogue (Son Söz) bölümünü birden atıyorum. Bu yüzden önce final bölümünü okuyup hissettiğiniz duyguların yoğunluğuyla yorumlarınızı bırakmanızı ve ardından hikayenin son vuruşunu yapacak olan son söz bölümünü okumanızı rica ediyorum. Böylelikle her iki bölüm sonrasında hissettiğiniz duyguları anlayabilirim. Bu hikayenin başında sizler için bazı örnek yorumlar koymuştum hatırlarsanız, umarım sizlerin yapacağı yorumlar da en az onların ki kadar seviyeli olur. Merakla bekliyorum.^^
Bana geri geldiği geceden beri hayat her yönden daha güzel. Eve geldiğim zaman hep orada. Yorgun olduğum zaman dayanmam için her zaman orada. Varlığından hiç kimseye bahsetmeme kadarı tamamen ona ait. Ailesine bile söylemek istemiyor ta ki onlarla yüzleşmeye hazır olana kadar. Eski grup arkadaşlarımız eve geldiğinde ise saklambaç oynuyoruz. Jungkook kazayla bir şeyleri yere düşürüp ses çıkardığında evde fare varmış gibi davranıyorum, çocuklar ise evde kız sakladığımı düşünüyorlar. Halk arasına çıkacağımız zaman fark edilmemek için genellikle gece yarısı hatta yarısından sonrayı tercih ediyoruz. Parklara veya 24 saat açık alışveriş merkezlerine gidiyoruz.
Kesinlikle onunla geçirdiğim her andan sonsuz bir zevk alıyorum. Jungkook da kendisi hakkında pek çok şey öğreniyor. Ancak devamlı tedirgin olmaktan, fark edilmekten korktuğu için diken üzerinde yaşamaktan bıktığını söylediğinde, Japonya'daki evime gitmeye karar verdik. Nasıl olsa burada bir şey hatırlayamadığı ortada, orada en azından tanınma riski daha az ve daha özgür yaşayabilir. Rüyalarım ise hala devam ediyorlar ve her seferinde çok daha gerçekli oluyorlar...
***********************************
Aralık
Bir sabah dışarıda kar yağışı devam ederken bana gelen e-postalarımı kontrol ediyordum ve o maili gördüm.
Nasa yetkilileri yeni ölçümlere göre Apopsis isimli 320 metre büyüklüğündeki astreoidin 2029 yılında dünyaya oldukça yakın geçeceğini bildiriyorlar. O kadar yakın ki Dünya yörüngesine yakın olan başka cisimlere çarpıp onların da yörüngelerini değiştirebilir, Dünya yörüngesindeki uydularla çarpışabilir ve pek çok hasara neden olabilirmiş.
