PS : Arkadaşlar, geçenlerde eski okuyucularımdan biriyle yaptığım sohbet, yeni bir fikrin doğmasına neden oldu. Bana neden o güzel hikayelerini şimdiki fandomlarına uyarlamıyorsun diye sorunca bu fikre epey bir kafa yordum ve yapmaya karar verdim." Ötenazi "de böyle bir hikaye. Daha önceden başka bir fandom için yazmıştım ancak artık Akame fandomunun okuyucusu kalmadı. Her fandomun zamanla solup gidecek ve yerine yeni fandomların gelecek, bu kaçınılmaz bir sonuç. Ama güzel hikayeleri okuyucularla buluşturmak her zaman benim en önemli amacım olmuştur. Bu hikayenin benim kalbimde özel bir yeri vardır. Belki de fanfiction yazma konusunda hevesimi körükleyen birkaç hikayeden biridir diyebilirim. Ancak, bu hikaye zor bir hikayedir arkadaşlar, koyudur, ağırdır. Angst hikayeler sevmeyenlerin kolay kolay okuyamayacağı bir hikaye olduğunu düşünüyorum. Ayrıca birinci tekilden anlatımı hikayeyi çok daha içselleştiriyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunları bilerek okumaya başlamanızı tavsiye ederim. Ayrıca bu hikayeyi daha önce yayınladığım için birçok kişi tarafından okundu. Eğer bu hikayeyi daha önce okumuşsanız diğer okuyucuların okuma zevkini mahvetmemek içinspoiler vermemenizi rica edeceğim. Lütfen bırakın bu güzel hikayeyi onlar da sizin gibi keşfetsinler.
Tereddütte olabilecekler için bu hikayeyi daha önce okumuş olan okuyucularımın final bölümüne yaptıkları yorumlardan ufak bir derleme hazırladım. Bir nevi reklam panosu gibi oldu.^^
Off gerçekten neden bu hikayeye başladım ki!! Şu an hem kendime kızıyorum hem de iyi ki böyle bir hikayeyi okumuşum diyorum. (Jaejoong2013)
Akşamdan beri çok kötü bir ruh haline girdim. Bir yandan nasıl olsa yoklar ve bu sadece bir hikaye diyerek kendimi avutmaya çalışıyorum, bir yandan da öyle gerçekçi anlatılmışlar ki sanki orada bir yerde yaşadılar diye kendime işkence ediyorum. Evet evet sanırım hikayeyi okuduğuma pişmanım. Ama hala inanamıyorum bu ruh kıskacı hikaye nasıl bu kadar iyi olur? Gönül ister ki benim böylesine bir zevkle okuduğum hikayeyi, duymayan bilmeyen, okumayan kalmasın tüm faniler ahir ömürlerinde faydalansın. (Flowerler)
Bu sefer çok gariptir ki böyle bitmiş bir finali yüzümde tebessüm ile bitiriyorum ilk defa... En beğendiğim tarafı film tadında olmasıydı gerçekten bir an kendimi gerilim -korku ve romantik-drama filmi izlerken buldum . Onlarla beraber korktum, onlarla beraber ağladım, özellikle son sahneler beni benden aldı ... Genel olarak bu fic benim sınırlarımı zorladı, gerçekten ağır bir fic oldu, tahmin yürütmek de çok zorlandım. Bir yandan böylesi daha çekici görünse de final beni çok şaşırttı diyebilirim hiç beklemediğim bir sondu.. (infinity)
Herhalde Romeo ve Juliet sendromu bu olsa gerek. Böyle şeyler beni fena damgalıyor. Zihnime kazındı, evet hem de SON bölümde. Bir hikaye böyle yazılır işte. Demek hikayenin özü son bölümde saklıymış. Bu nasıl bir sondu? Ya ciddiyim hırsımdan bir kalktım şehrin öbür ucuna kadar yürüdüm. O kadar fena yani. Evet bu hikaye çok karanlık ve acımasızdı ama inanılmaz güzel ve melankolikti de. (narkiz)
Gözlerim doldu okurken. Aslında itiraf etmek gerekirse anladığımı sanıp neredeyse hiç anlamadığım bir hikaye olmuş. Hakkını verememişim okurken. Ya da bu sonla taşlar yerine oturdu. Dikkatimle övünürüm ama burada verememişim dikkatimi. Dumur oldum resmen. Ters köşeye yatırmak da buna denir. Hiç tahmin etmemiştim. Hikaye ilginç bir hal aldı finalde. İnanılır gibi değil. Ben de düğüm nerde yahu deyip duruyordum. Hayal gücüm mü zayıflamış nedir hayret. Yani şu ana kadar bu sitede okuduğum en tahmin edilemez hikayeydi herhalde. Oturduğum yerde aaa oldum. (gilda)
