Öğretmen Hanım

•3. BÖLÜM•

*Hatırlatma*

Hafifçe gülümseyip gözlerime bakmayı sürdürdü.

''Adım Sancak. Sancak Çetin.''

Elini bana doğru uzattı.

''Pek iyi bir tanışmamız olmasa da tanıştığıma memnun oldum Asel.''

Uzattığı eline bir süre baktıktan sonra elini tuttum.

''Adımı biliyorsun zaten. Tamamen söyleyeyim o halde. Asel Altun. Ben de tanıştığıma memnun oldum Sancak.''

- - - - - - - - - - - - - - - -

Bir süre birbirimizin gözlerine baktıktan sonra elimi elinden çektim. Daha sonra Poyraz'a baktım. Yanına doğru ilerleyip önünde dizlerimin üzerine çöktüm. Bir elini avuçlarım arasına alarak gözlerine gülümseyerek baktım.

''Sanırım seninle geçireceğimiz süre bu kadarmış Küçük Prens... Abin biraz fazla öküz biri olduğu için senin burada biraz daha kalmana izin vermez herhalde... Ama ben her zaman buradayım. Her zaman benim yanıma gelebilirsin tamam mı? Buradaki diğer çocuklarla beraber de oynamaya devam edersin, iyice kaynaşırsınız. Ama şimdi veda vakti...''

Burukça tebessüm ettim. Ardından omzumun üstünden arkaya doğru Sancağa baktım. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Acaba öküz dediğimi duydu mu ki? Aman banane duyarsa duysun çokta umurumdaydı sanki. Bakışlarımı Sancaktan kaçırıp Poyraz'a döndüm. Yüzüne yaklaşıp yanaklarından öptüm. Poyraz da bana yaklaşıp yanaklarımdan öptü. Daha sonra Poyraz'ın omuzlarından tutup kendime doğru çektim ve sıkıca sarıldım. Çok sevmiştim Poyraz'ı. Ve eminim ki Sancak denen öküz bir daha getirmez buraya Poyraz'ı. Biraz daha sarıldıktan sonra Poyraz'ı kendimden uzaklaştırdım. Yüzüne bakmaya başladım. Gözleri dolmuştu. Dudağını büzüp bana bakmaya devam etti. Küçük ellerini kaldırıp yanaklarıma koydu.

''Sen merak etme Asel abla. Ben yine geleceğim sen sakın bana küsme olur mu?''

Gülümsedim hafifçe. Ellerini tutup avuç içlerini öptüm.

''Küsmem merak etme kıvırcığım. Her zaman bekliyorum seni.''

Sancak yanımızdan geçip arabasına doğru ilerledi. Arkasından biraz baktıktan sonra bakışlarımı tekrardan Poyraz'a çevirdim.

''Haydi Küçük Prens'im abin bekliyor seni arabanın orada. Fazla bekletme abini.''

Kafasını abisine doğru çevirip baktı. Ardından tekrardan bana baktı. Kollarını belime dolayıp kafasını boyun girintime koydu. Bende kollarını onun bedenine sardım. Kısa sarılmamızın ardından birbirimizden ayrıldık. Yerden destek alarak ayağa kalktım ve Poyraz'a baktım hadi git der gibi. Poyraz da bana el sallayarak abisinin yanına doğru koşmaya başladı. Arkasından bakarken gözlerimin dolduğunu hissettim. Bu kısa zamanda o kadar çok alışmıştım ki Poyraz'a gözlerimin dolmasını engelleyemedim. Sancak, Poyraz'ın kapısını açıp koltuk altlarından tutarak Poyraz'ı havaya kaldırdı ve arabanın koltuğuna oturttu. Ardından emniyet kemerini takarak geri çekildi. Arabanın kapısını kapatarak bana doğru döndü. Bir süre bana bakmaya devam ettikten sonra arabanın önünden dolaşarak sürücü koltuğunun olduğu kapıyı açıp koltuğa oturdu. Adımlarımı bahçe kapısına doğru attım ve çitlerin orada durdum. Poyraz'ın olduğu cama doğru baktım. Ona doğru el sallayınca Poyraz da bana el salladı. Sancak arabayı çalıştırdı ve bir süre bekledikten sonra gaza bastı. Arabanın ilerleyişini izledim olduğum yerde. Gözlerimi kapatarak derin nefes alıp verdim ve arkamı dönerek okula doğru adımlarımı yönlendirdim.

Okuldan içeriye girdikten sonra Meleğin yanına gidip iyi dersler diledim. Meleğin yanından ayrılıp kendi sınıfıma girdim ve kapıyı kapattım. Çocuklarla selamlaştıktan sonra onlarla ilgilenmeye başladım...