Siyah Gökkuşağı

Asla bilemeyeceksin

Asla nasıldım bilmeyeceksin

En güzel rüyalarında ağırlarken beni,

Düşünmeyeceksin bile güzel şeyler hissederken 

Ya da hissedemeyeceksin hüznümü,kimsesizliğimi,sensizliğimi

Çünkü asla izin vermeyeceğim

Sessizce arkanda dururken 

Kurtaracağım seni sen görmeden

Fark ettirmeyeceğim sana hiç birini 

Görünmez duvarın olacağım

Korkmadan yaslan diye

Ardından kasvetli bir sessizlik

Kimse duyamayacak hıçkırıklarını

Asla kimse bilemeyecek sen gibi

Ama ben göreceğim can kırıklarını

Saracağım canını yakmadan

Başkası sana dokunmadan

Bende yorulacağım

Belki de git gide yok olacağım

Arkanda gölgem kalana kadar

Yine de seni seveceğim