Siyah Gökkuşağı

Gece

Gece bile uyuyor

Her bir karışı acı kokan koskoca şehir uyuyor

Ama ben uyuyamıyorum

Sorma bende tam bilmiyorum

Gözyaşlarımın gölgesi düşüyor yoldaşım olan cama

Mutluyum da biraz

Çünkü kimse konuşmuyor

Kimseyle yüzleşmek yok,saklanacağım kimse kalmıyor

Huzurlu sessizlik çekiyor beni içine

Soyutlanıyorum sanki

Herkes soyut,her şey

Orada bir renk var en güzelinden

Lacivert...

İzlemek istiyorum saatlerce

Ama uyanıyor yavaştan şehir

Birden somut oluyor her şey

Sesler,hiç kimseler

Bedenim hazırlığını yapmış bile 

Kapanıyor gözlerim

El ele benimle yine rüyalarım

Çok geç kalma gece yine beklerim