Siyah Gökkuşağı

Üzgünüm Baba

Üzgünüm baba

Göremedim büyüyüne kadar omuzlarındaki yükünü

Belkide beni hep omuzlarında taşıdığın içindir ha ne dersin?

O kadar yükün üzerine bir de beni oturtup taşıdın

Üzerimize yağmur yağsa bile

Hep masmavi gökyüzünü gösterdin,altımızda bulanan denizi değil

Üzgünüm baba

Sen hep benim kahramanım olduğun için küçülen omuzlarını göremedim

Bana gülümseyerek bakan sıcacık suratına dikkat kesilirken beyazlayan saçlarını da

Fark edemedim hayatın ömründen neleri alıp çaldığını

Üzgünüm baba

Yanına yakışamadım hiçbir zaman

Düşündükçe emeklerini ayağımla ezmiş gibi hissediyorum

Bana düşmez ama söylemeliyim ki seninle gurur duyuyorum

Dünyanın en şanslı kızıyım bunu gayet iyi biliyorum

Üzgünüm baba

Bana göründüğün kadar güçlü olamadım

Düştüm kaldım,olduğum yere çokça çakıldım

Öğrettiğin gibi iyi bir insan olamadım 

Ve şimdi çokça korkuyorum

Yastığa kafamı koyup gözlerimi kapattığım anda

Yüzünü hayallerimde canlandıramamaktan 

Senden bir adım daha uzaklaşmaktan

Seni gururlandıramamaktan 

Korkuyorum...

Keşke hep küçük kızın olarak kalsaydım diyorum bazen

Seni saçma sapan şeylerimle güldürebilseydim

Cesurca ellerini tutup yürüyebilseydim

Daha ne isteyebilirdim bu bencil dünyadan

                                                                                                                                    12.02.2020          02.18