𝓯𝓸𝓻𝓰𝓮𝓽 𝓪𝓫𝓸𝓾𝓽 𝓽𝓱𝓮 𝓹𝓪𝓼𝓽

||10||

Η Ερμιόνη μπήκε κρυφά στον κοιτώνα του Gryffindor προσέχοντας να μην κάνει φασαρία. Πάλι καλά ήταν πολύ πρωί οπότε κανένας δεν θα την έβλεπε. Αμέσως πήγε στο κρεβάτι της να κοιμηθεί χωρίς ευτυχώς να μην την πάρει κανένας είδηση. Λίγες ώρες αργότερα ξύπνησε μαζί με τα άλλα κορίτσια και ετοιμάστηκαν για να πάμε στο μάθημα της βοτανολογίας. Όταν μπήκε μέσα συνειδητοποίησε πως είχε μάθημα μαζί με τον κοιτώνα slytherin. Προσπάθησε να μην κοιτάξει τον ντράκο και κάθησε σε μια απομακρυσμένη θέση μαζί με τον και τον Χάρι. " Που ήσουν όλο το βράδυ?" Ρώτησε ο Ρον γεμάτος υποψία, αυτή η ερώτηση κίνησε και το ενδιαφέρον του Χάρι Αφού γύρισε να πάρει μέρος στην συζήτηση. " ήμουν μέχρι αργά στην βιβλιοθήκη" ο Ρον δεν φάνηκε να το πιστεύει αλλά άφησε το θέμα στην άκρη, δεν είχε όρεξη να νευριάσει την Ερμιόνη πρωί πρωί.

Το μάθημα κυλούσε κανονικά όταν η Ερμιόνη άκουσε κάτι που την έκανε να παγώσει. "Πώς τολμάει να έρχεται πίσω στο Hogwarts?!". " έπρεπε να είχε καταντήσει στον Αζκαμπάν!". "Η ψυχή του ανήκει στον βόλντεμορτ πια!, δεν μπορούμε να τον εμπιστευτούμε!". Η Ερμιόνη προσπάθησε να αγνοήσει τους ψιθύρους, κοίταξε προς το μέρος τους. Δεν έμοιαζε  να τον νοιάζει το παραμικρό. Εκείνος δεν την κοίταξε για να μην καρφωθούνε. "Έχει αλλάξει.." ψιθύρισε μέσα από τα δόντια της. Κρυφά όμως ήξερε πως δεν χρειαζόταν να αλλάξει. Αυτή τον ήξερε καλύτερα από όλους. "Ερμιόνη που ταξιδεύεις?!" Η τσιρικτη φωνή του Χάρι την διέκοψε από τις σκέψεις της. "Άσε με ρε Χάρι και εσύ!".

------------------------------------------
Καθόντουσαν σε ένα απομακρυσμένο τραπέζι στην βιβλιοθήκη κοιτώντας το χιονισμένο πια Hogwarts. "Και πόσο ακόμη θα πρέπει να κρυβόμαστε?" Ρώτησε η Ερμιόνη με παράπονο. "Για σένα το κάνω,φαντάσου τι θα λένε για σένα όταν μάθουν πώς τα έχεις με ένα πρώην θανατοφάγο". Της είπε και της χαμογέλασε στενάχωριμένα. Τότε ήταν που Ερμιόνη κατάλαβε πάω ο ντράκο χαμογελούσε μόνο όταν ήταν μαζί της. "Δεν με νοιάζει" είπε αυθόρμητα. Ο ντράκο πάγωσε για μια στιγμή. "Καλύτερα Όχι τώρα,όταν φτιάξουν οι καιροί.." είπε και την φίλησε τα μαλλιά. " Γιατί τι έχει γίνει?" Ρώτησε. Ο ντράκο δίστασε για μια στιγμή αλλά πήρε μια βαθιά ανάσα και της απάντησε. "Η μητέρα είπε πως ένας επικίνδυνος θανατοφάγος ξέφυγε από το Αζκαμπάν και για να πάρει εκδίκηση για τον βόλντεμορτ σκοτώνει όλους τους....ξέρεις..." . "Λασποαΐματους?" Είπε τελικά η Ερμιόνη και ο ντράκο κούνησε το κεφάλι του καταφατικά ντροπιασμένος. Η Ερμιόνη χαμογέλασε, στα αλήθεια είχε αλλάξει!.  " Δεν θα γίνει τίποτα το υπόσχομαι..' του είπε και φίλησε γλυκά τα χείλι του.