She's the CASANOVA

Chapter 9: ♥

It's my second week here sa impyerno, este kompanya pala. Akala ko kasi nasa hell ako dahil sa mga kasama ko dito, psh.

We're provided each cubicle, nasa isang room lang kami. Kumbaga eto arrangement namin:

-------------------------
Ako         |        Ian
-----------   ------------
Ed           |        Anne

How sweet, right? Buti nalang naka-survive ako ng isang linggo kasama silang dalawa. Okay, keep calm. Pero hindi, nasa tapat ko lang si Ian, napapasulyap ako sakanya. And everytime nakikita ko siya, parang may tumutusok sa puso ko. Shitzu.

Sa sobrang raming paper works na pinasa samin (For Experience Char raw), hindi ko namalayan na lunch na pala. It's 11:15 am. Pero kumukulo na tiyan ko.

"Hey Max, let's have some lunch?" Ed approached me. Si Ed Castreno ang naging very first friend ko dito sa company (Since nagtrabaho ako dito). Siya ang nag-aassit sa'kin minsan kapag hindi ko alam ang gagawin. Katabi ko lang siya.

"Sure, just give ma a minute." I said habang nililigpit ang mga gamit ko.

Tatayo na sana ako nang biglang may humawak sa braso ko.

"What?!" Napataas boses ko. Masyadong mahigpit ang pagka hawak.

"We'll have a lunch. Together." Wow? Si Ian ba 'to? Palakpakan naman!

Agad kong tinanggal ang pagkahawak niya. "Don't you dare touch me. Nauna si Ed, I'll go with him." Mataray kong sabi. Tumalikod na ako at hinawakan ang braso ni Ed. Nakailang hakbang na kami nang biglang nagsalita si Ian.

"Tsk, move on din sa pagiging higad." Pabulong niya lang itong sinabi pero narinig ko 'yun. I turned to him.

"Sa susunod, kapag bubulong ka just make sure na walang makaririnig, okay?" Tinarayan ko ulit siya. At umalis na kasama si Ed.

*Sa Restaurant*

Tahimik lang kaming kumakain ni Ed.

"Pwede bang magsalita ka?" Cold niyang sabi sakin. Napalunok naman ako.

"Hmm? Ano naman 'yun?"

"Ano naman 'yun, ano naman 'yun ka diyan! Ano 'yung nangyari kanina?" Ginaya pa niya boses ko. Tss

"Ahh, 'yung kay Ian? Psh, don't mind him. KSP lang 'yun, attention seeker." Kumain nalang ako.

Bumalik na kami sa building. Nasa loob na kami ng opisina nang biglang andaming katrabaho namin na napalingon sa may pinto at bumabati ng "Good Afternoon, Sir." Syempre napalingon ako.

Lumapit siya palapit sa cubicle ko. I tried not to look at him, just minding my own business here.

"Go to my office, now." Cold niyang sinabi.

"Yes, dad."

After 3 minutes, pumunta na ako sa office niya. Pinapasok ako ng secretary niya. Umupo na ako sa white couch, napakalinis ng office ni dad. Napaka-minimalist ng design, black and white ang theme. Malake ang space, at glass lang ang window. Naghintay lang akong magsalita siya, nakaharap siya sa window at tumitingin sa labas.

"Maxenne..." Nakakakilabot ang boses niya.

"Yes Da- Sir?" Yes, nagiging stiff ako pagdating sakanya.

Umikot na siya at umupo sa isang single couch habang hawak hawak ang isang envelope.

Huminga siya ng malalim at nilagay ito sa center table. Nakatingin lang ako sa envelope tapos sakanya. Ewan ko ba pero parang sumama ang pakiramdam ko. Feel ko lalagnatin ako. He suddenly broke the silence.